Czwartek, 19 września 2024
Św. Januarego, biskupa i męczennika, wspomnienie
Łk 7, 36-50
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Jeden z faryzeuszów zaprosił Jezusa do siebie na posiłek. Wszedł więc do jego domu i zajął miejsce przy stole. Pewna kobieta, znana w mieście jako grzesznica, dowiedziała się, że Jezus przebywa w domu faryzeusza. Przyniosła olejek w alabastrowym flakoniku, stanęła za Nim i płacząc u Jego stóp, zaczęła je obmywać łzami i wycierać włosami. Całowała Jego stopy i namaszczała olejkiem. A faryzeusz, który Go zaprosił, widząc to, pomyślał sobie: „Gdyby On był prorokiem, wiedziałby kto Go dotyka i jaka jest ta kobieta – że jest grzesznicą”. Wtedy Jezus rzekł do niego: „Szymonie, chcę ci coś opowiedzieć”. A on odparł: „Mów, Nauczycielu!”. „Było dwóch dłużników pewnego wierzyciela. Jeden był mu winien pięćset denarów, a drugi pięćdziesiąt. Gdy nie mieli z czego oddać, darował obu. Który więc z nich będzie go bardziej miłował?”. Szymon odpowiedział: „Sądzę, że ten, któremu więcej darował”. A On mu odrzekł: „Słusznie osądziłeś”. Wtedy obrócił się w stronę kobiety, a do Szymona powiedział: „Widzisz tę kobietę? Wszedłem do twojego domu, a nie podałeś Mi wody do obmycia nóg. A ona obmyła mi stopy łzami i wytarła włosami. Nie pocałowałeś mnie na powitanie, a ona, odkąd wszedłem, nie przestaje całować moich stóp. Nie namaściłeś mi głowy oliwą, a ona olejkiem namaściła moje stopy. Dlatego mówię ci: Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała. Komu mało się odpuszcza, ten mało miłuje”. Do niej zaś powiedział: „Odpuszczone są twoje grzechy”. Wtedy ci, którzy siedzieli przy stole, zaczęli mówić między sobą: „Kim On jest, że nawet grzechy odpuszcza?”. A do kobiety powiedział: „Twoja wiara cię ocaliła. Idź w pokoju!”.
Komentarze
CHWAŁA BOHATEROM!
„Odnalezione nagrobki ciążyły na naszym sumieniu” - mówił Sokalski.
W archiwach odnaleziono informacje, że płyty pochodzą z dawnego cmentarza na Zakrecie. Znaleziono też pełną dokumentację polskiej kwatery.
Z dokumentów wynika, że początkowo na Zakrecie spoczęło 14 polskich żołnierzy poległych w walkach o niepodległość. W latach 20. i 30. przeniesiono tu szczątki żołnierzy polskich ekshumowanych z różnych zakątków Wileńszczyzny. Jednak główny polski cmentarz wojskowy ostatecznie powstał na cmentarzu na Antokolu, a na dużo mniejszym Zakrecie spoczęło tylko 54 polskich żołnierzy w 53 grobach.
Niedługo przed wybuchem II wojny światowej w kwaterze stanął imponujący pomnik z wizerunkiem Matki Boskiej Ostrobramskiej i napisem „Poległym żołnierzom w obronie Ojczyzny”.
Władze sowieckie zniszczyły cmentarz, usuwając wszystkie nagrobki, a ciała żołnierzy pozostawiając w ziemi. Teren dawnego cmentarza ma dzisiaj charakter parku pamięci.
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.