Na wystawie można zobaczyć 14 dzieł Magdaleny Abakanowicz z późnych lat 50. i początku lat 60. Te rzadko prezentowane obiekty stanowią bezcenne świadectwo kluczowego dla każdego artysty i każdej artystki wczesnego etapu kariery.

Wczesne prace artystki odważnie zrywają z tradycyjnym rozumieniem przestrzeni malarskiej. Przez porzucenie ram artystka wchodzi w dialog z przestrzenią zamiast się jej poddawać; dialog, który prowadzić będzie konsekwentnie w całej swojej twórczości w różnych formach, również ikonicznych „abakanów”. W latach 50. XX w. malarstwo – ze względu na braki materiałowe – było zredukowane do małych formatów, a cenzura ograniczała obecność abstrakcji w przestrzeniach publicznych. Magdalena Abakanowicz wyszła poza te ograniczenia. Zaprezentowała abstrakcyjne kompozycje na powierzchni płócien rozpostartych w przestrzeni galerii. Brak ram podkreślał wolność wypowiedzi.

W tym roku przypada 65. rocznica pierwszej monograficznej wystawy Abakanowicz. Ponowne spojrzenie na jej wczesne dzieła, pełne niepokornej energii i zapowiedzi przyszłej wielkości, oraz ich powrót do tej samej przestrzeni mają wymiar symboliczny. Każda z prac jest nie tylko dokumentem artystycznej drogi, ale także pretekstem do konfrontacji z własnymi wyobrażeniami na temat początków twórczości artystki i jej pierwszych refleksji nad formą, fakturą i monumentalnością.

Wystawa w Kordegardzie, galerii Narodowego Centrum Kultury, potrwa do 30 marca br.

Magdalena Abakanowicz

Polska rzeźbiarka, pionierka tkaniny artystycznej, jedna z najbardziej cenionych postaci światowej sztuki współczesnej. W 1955 roku ukończyła warszawską Akademię Sztuk Pięknych. W latach 1965-1990 była wykładowczynią Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu.

Jej eksperymentalne prace z tkaniny, znane jako abakany, przekształciły tradycyjne medium w monumentalne kompozycje przestrzenne, redefiniując granice rzeźby i sztuki włókna. Od końca lat 50. twórczość Abakanowicz zdobywała uznanie na arenie międzynarodowej. W 1965 roku uczestniczyła w I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu, gdzie zrealizowała imponującą 7-metrową formę przestrzenną. W kolejnych latach rozwijała swoje rzeźbiarskie praktyki, wykorzystując także kamień, drewno i brąz.

Abakanowicz w historii sztuki zapisała się jako innowatorka i artystka-wizjonerka. Łączyła organiczne formy, surowość faktury i monumentalną skalę, podejmując refleksję nad kondycją człowieka i jego miejscem w świecie. Jej prace były prezentowane w najważniejszych muzeach i galeriach na świecie. Obecnie znajdują się w prestiżowych kolekcjach muzealnych, takich jak: Tate w Londynie i MoMA w Nowym Jorku.

Artystka była laureatką licznych nagród. W 2005 roku została odznaczona Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

MKiDN (gov.pl)