Marsz Pamięci Ofiar Cywilnych Powstania Warszawskiego

2024-08-06, 13:17
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Marsz Pamięci Ofiar Cywilnych Powstania Warszawskiego Fot. Łukasz Błasikiewicz/KPRP

Ulicami Warszawy przeszedł Marsz Pamięci Ofiar Cywilnych Powstania Warszawskiego.

Marsz wyruszył przy Skwerze Pamięci w rozwidleniu ul. Leszno i al. „Solidarności” w kierunku Cmentarza Powstańców Warszawy, upamiętniając mieszkańców stolicy, którzy zginęli podczas Powstania Warszawskiego.

Na zakończenie marszu na kurhanie przy pomniku „Polegli–Niepokonani” oraz na wystawie „Zachowajmy ich w pamięci” poświęconej ofiarom cywilnym Powstania Warszawskiego zapalono znicze.

Wcześniej, przy Pomniku Ofiar Rzezi Woli, minister Andrzej Dera odczytał list Prezydenta RP do uczestników uroczystości.

Od 1 sierpnia 1944 roku miasto walczyło w powstańczym zrywie, a od 5 sierpnia jego zachodnia dzielnica – Wola – krwawiła w brutalnej rzezi” – napisał prezydent. – „Stojący tu pomnik Ofiar Rzezi Woli – jedno z wielu miejsc pamięci powstańczego heroizmu, spuścizna prezydentury prof. Lecha Kaczyńskiego – swoją formą nawiązuje do muru. Fragment granitowej, pozbawionej wyraźnych krawędzi ściany robi wrażenie, jakby ocalał z wojennej pożogi, by po latach przypominać o bolesnym rozdarciu. (…) Ta artystyczna forma przypomina nam o rozdarciu stolicy, ale też o całej okupacji, która rozdzielała obywateli Rzeczypospolitej na Aryjczyków i Żydów, na mieszkańców ziem wcielonych do Rzeszy i sowieckiej strefy wpływów. Oś poprowadzona wzdłuż tego muru dzieli całą Polskę. Po jednej jej stronie są Przemyśl, Lublin, Zamość i Białystok, po drugiej Kraków, Poznań oraz Gdańsk – i jedynie Warszawa nie mieści się jako całość w granicach żadnego z oderwanych od siebie obszarów.

Na zakończenie Andrzej Duda złożył podziękowanie „organizatorom uroczystości rocznicowych, instytucjom, stowarzyszeniom kombatanckim i licznym mieszkańcom za pielęgnowanie pamięci o bolesnej historii tego miasta. Dziękuję historykom za badanie i dokumentowanie pamiętnych wydarzeń 1944 roku.

5.08.1944 to jedna z najtragiczniejszych dat w historii Warszawy. Tego dnia rozpoczęła się Rzeź Woli, masowa eksterminacja mieszkańców Warszawy, w wyniku której – według szacunków historyków – zamordowano od 30 do 65 tys. cywilnych mieszkańców Woli bez względu na wiek i płeć. Rzeź Woli była największą masakrą ludności cywilnej dokonaną w formie jednorazowej akcji w czasie II wojny światowej w Europie i została przeprowadzona w wyniku bezpośredniego rozkazu Adolfa Hitlera.

prezydent.pl

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Czwartek, 19 września 2024 

    Św. Januarego, biskupa i męczennika, wspomnienie

    Łk 7, 36-50

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Jeden z faryzeuszów zaprosił Jezusa do siebie na posiłek. Wszedł więc do jego domu i zajął miejsce przy stole. Pewna kobieta, znana w mieście jako grzesznica, dowiedziała się, że Jezus przebywa w domu faryzeusza. Przyniosła olejek w alabastrowym flakoniku, stanęła za Nim i płacząc u Jego stóp, zaczęła je obmywać łzami i wycierać włosami. Całowała Jego stopy i namaszczała olejkiem. A faryzeusz, który Go zaprosił, widząc to, pomyślał sobie: „Gdyby On był prorokiem, wiedziałby kto Go dotyka i jaka jest ta kobieta – że jest grzesznicą”. Wtedy Jezus rzekł do niego: „Szymonie, chcę ci coś opowiedzieć”. A on odparł: „Mów, Nauczycielu!”. „Było dwóch dłużników pewnego wierzyciela. Jeden był mu winien pięćset denarów, a drugi pięćdziesiąt. Gdy nie mieli z czego oddać, darował obu. Który więc z nich będzie go bardziej miłował?”. Szymon odpowiedział: „Sądzę, że ten, któremu więcej darował”. A On mu odrzekł: „Słusznie osądziłeś”. Wtedy obrócił się w stronę kobiety, a do Szymona powiedział: „Widzisz tę kobietę? Wszedłem do twojego domu, a nie podałeś Mi wody do obmycia nóg. A ona obmyła mi stopy łzami i wytarła włosami. Nie pocałowałeś mnie na powitanie, a ona, odkąd wszedłem, nie przestaje całować moich stóp. Nie namaściłeś mi głowy oliwą, a ona olejkiem namaściła moje stopy. Dlatego mówię ci: Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała. Komu mało się odpuszcza, ten mało miłuje”. Do niej zaś powiedział: „Odpuszczone są twoje grzechy”. Wtedy ci, którzy siedzieli przy stole, zaczęli mówić między sobą: „Kim On jest, że nawet grzechy odpuszcza?”. A do kobiety powiedział: „Twoja wiara cię ocaliła. Idź w pokoju!”.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24