Wizyta przedstawicieli IPN na Ukrainie w rocznicę Zbrodni Wołyńskiej

2024-07-16, 13:33
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Wizyta przedstawicieli IPN w m. Sokul, 13.07.2024 r. Wizyta przedstawicieli IPN w m. Sokul, 13.07.2024 r. Fot. Mateusz Niegowski / IPN

13 i 14 lipca 2024 roku w Ukrainie delegacja Instytutu Pamięci Narodowej z zastępcą prezesa dr. hab. Karolem Polejowskim oddała cześć obywatelom II Rzeczypospolitej Polskiej pomordowanym 81 lat temu przez ukraińskich nacjonalistów.

Przedstawiciele IPN zapalili znicze i złożyli wieńce w miejscach pochówku polskich obywateli, eksterminowanych przez bojówki OUN i Ukraińską Powstańczą Armię.

13 lipca dr hab. Karol Polejowski wziął udział w uroczystości odsłonięcia pomnika nagrobnego w miejscowości Sielec, w miejscu, gdzie spoczywają trzy polskie rodziny zamordowane latem 1943 roku. Powstanie grobu na cmentarzu zostało współfinansowane ze środków Instytutu Pamięci Narodowej.

Wydarzenie zainaugurowała polowa Msza św. pod przewodnictwem biskupa łuckiego Witalija Skomarowskiego.

Podczas odsłonięcia pomnika zastępca prezesa IPN, powiedział, że ta uroczystość jest wyrazem pojednania między Polakami a Ukraińcami.

Spoczywający tutaj Polacy leżeli w bezimiennej mogile, dole. Dzisiaj doczekali się godnego grobu z krzyżem, który został poświęcony. Są tutaj, w wołyńskiej ziemi, wśród swoich ukraińskich sąsiadów. A więc są wśród swoich. Pięknie usłyszeliśmy, że nie nienawiść, ale chrześcijańskie miłosierdzie jest tym, czym powinniśmy się kierować. I kierujemy się tym. Tego chcemy. Pojednania na prawdzie.

Niech Bóg da zwycięstwo walczącej Ukrainie. Niech Bóg da Ukrainie odwagę wykonania ostatniego kroku do pełnego pojednania z Polakami. Niech pozwoli nam godnie i po chrześcijańsku pochować naszych przodków spoczywających w dołach śmierci, w tej ziemi. Tylko tego i aż tego chcemy – podkreślił.

W uroczystości wzięli udział chargé d'affaires Ambasady RP w Kijowie Agnieszka Góralska wraz z pracownikami placówki dyplomatycznej, harcerze, przedstawiciele duchowieństwa, organizacji polskich i kresowych oraz uczestnicy Wołyńskiego Rajdu Motocyklowego.

Następnie delegacja IPN odwiedziła dawny cmentarz parafialny w Hołobach oraz cmentarz parafialny w miejscowości Sokul, gdzie dr hab. Karol Polejowski złożył wieniec z biało-czerwoną szarfą na kwaterze 80 Polaków zamordowanych 30 sierpnia 1943 roku i ekshumowanych z miejscowości Kolonia Gaj.

W miejscowości Sokul dr hab. Karol Polejowski wbił w ziemię symboliczny krzyż, w miejscu domniemanego pochówku żołnierzy Wojska Polskiego, poległych w czasie walk z armią sowiecką.

14 lipca delegacja IPN wzięła udział we Mszy św. w katedrze św. Apostołów Piotra i Pawła w Łucku koncelebrowanej przez ks. bp. Witalija Skomarowskiego, ordynariusza łuckiego.

Następnie przedstawiciele IPN udali się do Torczyna, gdzie zatrzymali się na cmentarzu rzymskokatolickim. Tam zapalili znicze w miejscach upamiętnień pomordowanych Polakow oraz na symbolicznym grobie Leopolda Lisa-Kuli. Jeden z najbardziej zaufanych oficerów Józefa Piłsudskiego zginął 7 marca 1919 roku pod Torczynem, w walkach z Ukraińcami. Od 1912 roku związany z organizacjami strzeleckimi, był żołnierzem Legionów Polskich i Wojska Polskiego, kawalerem Orderu Virtuti Militari.

Ostatnim odwiedzonym miejscem w Ukrainie był dawny cmentarz rzymskokatolicki w miejscowości Zaturce. Staraniem Polaków i Ukraińców biorących udział w warsztatach pojednania polsko-ukraińskiego ta dawna nekropolia została ogrodzona i uporządkowana. Delegacja IPN złożyła wieńce i zapaliła znicze w miejscu spoczynku Polaków zamordowanych przez Ukraińców w 1943 roku oraz przy pomniku Wacława Lipińskiego (Wjaczesława Łypynskiego).

ipn.gov.pl

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24