Jan A.P. Kaczmarek światową sławę zdobył dzięki swojej muzyce filmowej. Tworzył muzykę do kasowych hollywoodzkich produkcji. W jego twórczości znajduje się kilkadziesiąt filmów długometrażowych i dokumentalnych, w których pojawia się muzyka jego autorstwa. Zdobył liczne nagrody i wyróżnienia.

"Do końca był wojownikiem ufającym, że wyzdrowieje i będzie dzielił się swoją twórczością z nami... Czuwałam przy nim do końca. Zmarł otoczony miłością. Wartością, w którą wierzył najmocniej" - przekazała w mediach społecznościowych żona, Aleksandra Twardowska-Kaczmarek.

Jan Andrzej Paweł Kaczmarek

Jan A.P. Kaczmarek urodził się 29 kwietnia 1953 roku w Koninie. Jego przygoda z muzyką zaczęła się już we wczesnych latach dzieciństwa, kiedy matka zabierała go do poznańskiej filharmonii. Uczęszczał na lekcje gry na fortepianie. Pierwszy muzyczny sukces odniósł już w liceum, gdy skomponował muzykę do hymnu szkolnego. Potem tworzył podkłady muzyczne do szkolnych przedstawień. Po zakończeniu szkoły rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

W późniejszych latach rozpoczął staże w awangardowym Teatrze Laboratorium. Pod koniec lat 70. współpracował z Teatrem Ósmego Dnia i Teatrem Polskim w Poznaniu.

W 1989 roku na stale zamieszkał w Los Angeles. Koncertował zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Europie. Nagrywał płyty m.in. dla Sony Classical, Decca, Varese Sarabande, Milan i Savitor Records. Jest członkiem Amerykańskiej Akademii Filmowej i Europejskiej Akademii Filmowej.

Szczególny sukces odniosła stworzona przez niego muzyka do filmu „Marzyciel” w reż. Marca Forstera. Zdobył za nią Nagrodę Akademii Filmowej – Oscara i nominacje do nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA), Złotego Globu i Złotej Satelity.

W 2004 roku założył na wzór Sundance Institute Instytut „Rozbitek” w Poznaniu, który zajmuje się organizowaniem życia kulturalnego. Jest również twórcą i dyrektorem międzynarodowego festiwalu filmu i muzyki Transatlantyk Festival.

Jest autorem muzyki do ponad 70 filmów długometrażowych i dokumentalnych (np. „Mój przyjaciel Hachiko”, "Quo Vadis”, „Całkowite zaćmienie”, „Niewierna”) oraz polskich i amerykańskich spektakli teatralnych (np. „Dziady”, „Nie-Boska komedia”). Samodzielnie wyreżyserował trzy spektakle multimedialne: „Czekając na kometę Halleya”, „Symfonia Solo” i „Tower of Babel”.