Maciej Rataj urodził się 19 lutego 1884 r. we wsi Chłopy w powiecie Rudki koło Lwowa. Był działaczem i posłem Polskiego Stronnictwa Ludowego „Wyzwolenie”, „Piast”.

Rataj był jednym z twórców konstytucji marcowej w 1921 roku, od 1922 roku marszałkiem Sejmu, w latach 1931–1939 członkiem Naczelnego Komitetu Wykonawczego Stronnictwa Ludowego i redaktorem „Zielonego Sztandaru”.

W latach 1935–1939, w czasie pobytu Witosa na emigracji, pełnił obowiązki prezesa SL.

W październiku 1939 roku był jednym z inicjatorów ludowej konspiracji i współtwórców Głównej Rady Politycznej przy Związku Walki Zbrojnej, wcześniej pełnił funkcję zastępcy komisarza cywilnego przy Dowództwie Głównym Służby Zwycięstwu Polski.

Aresztowany przez gestapo i rozstrzelany w Palmirach 21 czerwca 1940 roku. Tego dnia Niemcy dokonali największej egzekucji ze wszystkich przeprowadzonych w Palmirach – rozstrzelanych zostało 358 osób. Śmierć w palmirskich lasach ponieśli wtedy oprócz Macieja Rataja także Janusz Kusociński – sportowiec, złoty medalista w biegu na 10 km na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 r., Mieczysław Niedziałkowski – działacz Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), Jan Pohoski – wiceprezydent Warszawy.

IPN