35 lat Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej

2024-02-12, 12:30
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
35 lat Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej Fot. ipn.gov.pl

35 lat temu powstał Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej. Organizację powołano 12 lutego 1989 r., aby zjednoczyć wysiłki niezależnych środowisk harcerskich poprzez stworzenie alternatywy wobec działającego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Związku Harcerstwa Polskiego.

Równo 35 lat temu, 12 lutego 1989 r. powołano ZHR, który stanowił alternatywę dla dotychczas działającego w PRL ZHP. Celem Związku jest wychowanie człowieka do świadomej postawy obywatelskiej w poczuciu współodpowiedzialności za losy własnej rodziny, narodu i państwa polskiego.

ZHR wychowuje w duchu chrześcijańskim, a odwołując się do tradycji ideowej skautingu i polskiego harcerstwa, kontynuuje zasady programowe, metodyczne i organizacyjne Związku Harcerstwa Polskiego z lat 1918-1939.

Adam Stefan Lewandowski, zastępca dyrektora Biura Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, zwrócił uwagę, że ZHR przenosi ideały niepodległościowe na kolejne pokolenia.

To, co dzisiaj zawdzięczamy ZHR to to, że oni kontynuują tradycję niepodległościową swojego związku, tzn. przenoszą te ideały na kolejne pokolenia Rzeczypospolitej Polskiej, co zresztą przyświeca im przez cały okres działalności. Uczestniczą w organizacji różnych przedsięwzięć patriotycznych, w uroczystościach państwowych, dbają o groby weteranów walk o niepodległość Polski, spotykają się z jeszcze żyjącymi weteranami Armii Krajowej, a przede wszystkim Szarych Szeregów (bo do ich ideałów przecież się odwołują), ale także współpracują m.in. z Instytutem Pamięci Narodowej na polu edukacyjnym, formacyjnym i popularyzującym najnowszą historię Polski – mówił Adam Stefan Lewandowski.

Najważniejszym symbolem organizacji jest krzyż z hasłem „Czuwaj” oraz lilijka z biało-czerwoną wstęgą.

RIRM

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24