Prof. Philip James Edwin Peebles przypomina o potrzebie naturalnej ciekawości świata, która pozwala poznawać rzeczywistość i odkrywać nieznane horyzonty: – Głęboko imponujące są postępy w astronomii, które stały się możliwe dzięki postępowi technologicznemu. Komputery mogą teraz przetwarzać znacznie więcej danych. Przechowywanie danych jest o wiele bardziej wydajne i oczywiście detektory o wiele lepsze niż płyty fotograficzne. Tak więc astronomia przeszła rewolucję inną niż rewolucja kopernikańska. Nie zmienia to naszego światopoglądu, ale daje nam o wiele bardziej precyzyjny i szczegółowy obraz świata, dodając ogromną ilość transformacji. Myślę, że ciekawość leży u podstaw tego, co ty, ja i wszyscy tak naprawdę robimy.

Prof. Michel Gustave Édouard Mayor nawiązał w swojej wypowiedzi do technik odkrywania nowych planet: – W pierwszej połowie XX wieku astronauci nie wierzyli, że mamy inne planety, na których potencjalnie może istnieć życie. Te przekonania zmieniły się w połowie ubiegłego wieku. Ale w tym czasie nie mieliśmy dobrych technik do odkrywania planet. I nagle za pomocą spektroskopii pokazaliśmy, że możliwe jest wykrywanie takich planet. Pierwsza od razu zmieniła perspektywę, a zaraz potem pojawiła się znaczna ich liczba. W kolejnych latach odkryto wiele nowych obiektów. To bardzo ważny moment w historii.

Prof. Barry Clark Barish: – Jedną z istotniejszych możliwości, jakie otwiera przed nami przyszłość, jest szansa badania wszechświata na nowo, w inny sposób, wykorzystując grawitację zamiast energii elektrycznej. Zrozumienie roli grawitacji i pomiar fal grawitacyjnych zajmują tak dużo czasu, ponieważ robią one tak niewiele. Przemierzają wszechświat, nie pozostawiając po sobie zbyt wielu śladów. Nieznaczne zakrzywiają czasoprzestrzeń. Takie badania dadzą nam, jeśli uda nam się tego dokonać, możliwość cofnięcia się do fal grawitacyjnych, które powstały w momencie narodzin wszechświata. Na samym początku jego istnienia.

O swoich pracach badawczych opowiedział również prof. Arthur B. McDonald: – Udało nam się potwierdzić, że obliczenia dotyczące tego, jak pali się Słońce, są bardzo dokładne. To jest wartościowe, bo tu na Ziemi próbujemy obserwować, próbujemy tworzyć energię z fuzji pierwiastków, czyli tego, co się dzieje na Słońcu. Na Słońcu procesy fuzji, które mają miliony stopni, są ograniczone przez grawitację. Na Ziemi próbujemy to zrobić w butelce magnetycznej. Próbujemy zawrócić naładowane cząstki do butelki, nie dotykając ścianek, bo by je stopiły. Jednak obliczenia, jak dokładnie przebiega ta fuzja, są bardzo podobne do tych, które przeprowadza się, jeśli chodzi o jądro Słońca. W ten sposób dostarczyliśmy silnego potwierdzenia dla teoretycznych obliczeń, które są wykorzystywane do rozwoju energii termojądrowej tu na Ziemi, a więc wartości bardziej bezpośredniej dla ludzkości, w ciągu najbliższych 10 lub 20 lat.

Inf. MEiN