Msza św. pogrzebowa w intencji Zmarłej odbyła się 29 listopada 2021 r. w kościele pw. Świętej Rodziny na gdańskich Stogach. Cecylia Szczepańska została pochowana na Cmentarzu Łostowickim w Gdańsku. Zmarła 19 listopada 2021 roku.

W uroczystościach pogrzebowych wzięła udział najbliższa rodzina Zmarłej (w tym Bogdan Szczepański – brat Tadeusza), ponadto delegacja wojewody pomorskiego Dariusza Drelicha oraz Instytutu Pamięci Narodowej. Wśród przedstawicieli IPN obecni byli Krzysztof Wyszkowski (członek Kolegium IPN), dr Daniel Czerwiński i dr Arkadiusz Kazański z gdańskiego oddziału IPN.

Tadeusz Szczepański – urodził się 28 II 1960 r., zmarł po 16 I 1980 r., uczeń, robotnik, pracownik Przedsiębiorstwa Produkcji i Montażu Urządzeń Elektrycznych Budownictwa „Elektromontaż” w Gdańsku, działacz Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża.

W latach 1978-1980 pracował w przedsiębiorstwie „Elektromontaż” w Gdańsku, gdzie poznał Lecha Wałęsę. Od 1979 r. działał w WZZ Wybrzeża, m.in. kolportował prasę niezależną i ulotki, współorganizował niezależne obchody rocznicy Grudnia‘70 w 1979 r. Prześladowany przez funkcjonariuszy SB (m.in. bity i nachodzony w domu).

W dniu 16 stycznia 1980 r., po spotkaniu z przyjaciółmi (z okazji zdanego egzaminu na prawo jazdy), nie powrócił do domu. W dn. 17 marca 1980 r. jego ciało, pozbawione ubrania i poważnie okaleczone, wyłowiono z Kanału Na Stępce w Gdańsku. Dochodzenie prowadzone przez prokuraturę jako przyczynę śmierci wskazało „przypadkowe utonięcie” wbrew przeczącym takiej wersji okolicznościom (w dniu 16 stycznia Motławę i dochodzące do niej kanały pokrywał lód, nie kursowały statki, było zimno, wg pierwotnych zeznań świadków Tadeusza Szczepańskiego ostatni raz widziano przy Dworcu Głównym PKP, tzn. nie w bezpośredniej okolicy kanałów i rzeki), okaleczenia uznano za spowodowane przez śruby okrętowe. Śledztwo najpóźniej od 1 kwietnia 1980 r. przebiegało pod nadzorem Biura Śledczego i Departamentu III MSW; sporządzona w dn. 10 kwietnia 1980 r. w Departamencie III MSW notatka miała charakter wytycznych do manipulacji materiałem dowodowym i opiniami biegłych, czego skutkiem najwyraźniej było przyjęcie wersji o „przypadkowym utonięciu” i zamknięcie sprawy.

O zaginięciu Tadeusza Szczepańskiego poinformował 13 II 1980 r. komunikat KSS KOR „W związku z zaginięciem współpracownika Komitetu Założycielskiego Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża”, w którym również przedstawiono postać zaginionego i prześladowania, jakie spotykały go ze strony SB.

Pogrzeb (25 marca 1980 r.) zgromadził według rozbieżnych szacunków SB i naocznych świadków od kilkuset do ok. 2 tysięcy ludzi, przed i podczas pogrzebu SB zatrzymało wielu działaczy WZZ.

Śledztwa podejmowane po 1989 r. (wobec podnoszonych już w 1980 r. wątpliwości, zwłaszcza poszlak wskazujących na możliwy udział SB w sprawie) nie przyniosły wyjaśnienia okoliczności zaginięcia i śmierci Tadeusza Szczepańskiego.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).

Opracował: dr Franciszek Dąbrowski / IPN

Śmierć Tadeusza Szczepańskiego

Fragmenty notacji z Cecylią Szczepańską – poniżej.