Celem powstania było wyzwolenie stolicy spod niemieckiej okupacji przed wkroczeniem do niej Armii Czerwonej. Władze Polskiego Państwa Podziemnego zamierzały ujawnić się i wystąpić wobec Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (utworzonego w Lublinie i zależnego od woli Stalina) w roli gospodarza, jako jedyna legalna władza niepodległej Rzeczypospolitej.

Według pierwotnych założeń, powstanie miało trwać zaledwie kilka dni. Szacuje się, że w trakcie walk zginęło ok. 16-18 tys. żołnierzy AK i ok. 150-180 tys. cywili. Po kapitulacji Warszawa została doszczętnie zniszczona przez Niemców.

Jan Nowak-Jeziorański, legendarny „kurier z Warszawy”, wypowiadał się o zrywie następująco: „[Powstanie] sprawiło, że państwo polskie, chociaż zniewolone i wasalne, zachowało swoją odrębność i przetrwało”.

IPN