– To był wielki talent. Reżyser kultowych seriali, filmów i przedstawień telewizyjnych, postać wielkoformatowa, barwna, człowiek-historia polskiej kultury popularnej. Dzięki niemu szare czasy PRL-u stawały się bardziej znośne – wspomina Jerzego Gruzę minister kultury i dziedzictwa narodowego, prof. Piotr Gliński.
Jerzy Gruza urodził się 4 kwietnia 1932 roku w Warszawie. Po ukończeniu Wydziału Reżyserii łódzkiej PWSFTViT związał się z Telewizją Polską, gdzie w latach 1955-83 tworzył programy muzyczne i rozrywkowe (m.in. we współpracy z Bogumiłem Kobielą i Jackiem Federowiczem – „Poznajmy się”, „Małżeństwo doskonałe”) oraz reżyserował spektakle Teatru TV.
Był twórcą niezwykle popularnych filmów i seriali „Wojna domowa”, „Czterdziestolatek”, „Motylem jestem, czyli romans czterdziestolatka”, „Dzięcioł”, „Przeprowadzka”, „Alicja”, „Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy”, „Alicja”, „Pierścień i róża”, „Czterdziestolatek. 20 lat później”, „Gosia i Małgosia”, „Tygrysy Europy”.
Od 1983 do 1991 był dyrektorem Teatru Muzycznego w Gdyni, gdzie wyreżyserował wielkie musicalowe przeboje: „Skrzypka na dachu” (premiera w 1984), „Jesus Christ Superstar” (1987), „Les Misérables” (1989), „Człowieka z La Manchy” (1991), „Żołnierza Królowej Madagaskaru” (1991).
W 2017 r. podczas gali 42. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych Jerzy Gruza odebrał Platynowe Lwy za całokształt twórczości.
Na podst. MKiDN
