Z relacji księcia Lubomirskiego wynikało, że Piłsudski chciał jechać do Lublina, gdzie kilka dni wcześniej powstał rząd Ignacego Daszyńskiego. Ostatecznie Piłsudski postanowił zostać w Warszawie, gdzie lotem błyskawicy rozeszła się wiadomość o jego przybyciu. Nadzwyczajny dodatek „Kuriera Warszawskiego” zamieścił notatkę, w której informował: „Dziś o godz. 7 m 30. z rana pociągiem pospiesznym z Berlina przybył do Warszawy komendant Józef Piłsudski”.

Po rozmowach z księciem Lubomirskim, Piłsudski udał się na ulicę Moniuszki 2, gdzie jego podkomendni przygotowali mu kwaterę. Pod budynkiem zaczęły gromadzić się tłumy. Piłsudski, z udekorowanego balkonu wygłosił krótkie przemówienie. „Obywatele! – mówił. – Bardzo gorąco dziękuję Wam za to przyjęcie tak serdeczne, któreście mi zgotowali. Po raz trzeci wita mnie Warszawa, a wita mnie jako tego, który krew i życie swoje każdej chwili Ojczyźnie i ludowi polskiemu oddać gotów”. W kolejnych godzinach Piłsudski prowadził nieustanne rozmowy z przedstawicielami Rady Regencyjnej, niemieckiego Sztabu Generalnego i przedstawicielami rad żołnierskich.

Tylko na chwilę udało się Piłsudskiemu w tym dniu oderwać od spraw politycznych. Udał się na drugą stronę Wisły, aby spotkać się z Aleksandrą Szczerbińską i zobaczyć po raz pierwszy swoją 9 miesięczną córkę Wandę, która urodziła się, gdy Piłsudski przebywał w Magdeburgu.

11 listopada nie od razu stał się świętem państwowym. Spory o datę odrodzenia państwa polskiego toczyły się przez całe dwudziestolecie międzywojenne. Dzień 11 listopada ustanowiono świętem narodowym dopiero ustawą z kwietnia 1937 roku, czyli prawie 20 lat po odzyskaniu niepodległości. Przed II wojną światową święto obchodzono tylko dwa razy – w roku 1937 i 1938. W 1945 roku listopadowe święto zostało zniesione. Na jego miejsce wprowadzono 22 lipca. Wraz z narastaniem opozycji wobec PRL, dzień 11 listopada stawał się coraz częściej okazją do demonstrowania społecznego oporu. 11 listopada 1981 roku po raz pierwszy w historii PRL władze państwowe złożyły wieńce przed Grobem Nieznanego Żołnierza, a data została wpisana w kalendarz oficjalnie obchodzonych rocznic.

W 1989 roku 11 listopada został przywrócony jako święto państwowe. Obchodzone jest co roku, jako Narodowe Święto Niepodległości.

„Rota”