„Gloria Artis” dla „Mazowsza”. Zespół ma już 70 lat

2018-02-06, 11:54
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
„Gloria Artis” dla „Mazowsza”. Zespół ma już 70 lat Fot. Danuta Matloch (mkidn.gov.pl)

W uznaniu wieloletnich zasług dla rozwoju kultury polskiej wicepremier, minister kultury prof. Piotr Gliński odznaczył Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. Tadeusza Sygietyńskiego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. 5 lutego br. w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej odbył się wyjątkowy koncert „Mazowsze – Niepodległej”. Od maja 2017 roku Zespół „Mazowsze” jest współprowadzony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości i 70. rocznica powstania zespołu

Koncertem „Mazowsze – Niepodległej” Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. Tadeusza Sygietyńskiego uczciło setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, a także zainaugurowało obchody 70. rocznicy powstania zespołu. Na deskach Teatru Wielkiego – Opery Narodowej można było zobaczyć najciekawsze choreografie z repertuaru zespołu (dzieła Elwiry Kamińskiej, Eugeniusza Paplińskiego oraz Witolda Zapały), usłyszeć najbardziej popularne piosenki oraz podziwiać przepiękne stroje z dwudziestu etnograficznych regionów Polski. W wirze kolorów pojawiły się tańce narodowe – polonez, krakowiak, oberek, mazur czy kujawiak oraz tańce regionalne (wraz z charakterystycznymi, oryginalnymi przyśpiewkami). Wśród piosenek były utwory nawiązujące tematycznie do wydarzeń z 1918 roku, ale i największe przeboje „Mazowsza”, do których muzykę stworzył Tadeusz Sygietyński, a słowa opracowała Mira Zimińska-Sygietyńska.

Decyzją ministra kultury prof. Glińskiego „Mazowsze” jest współprowadzone przez MKiDN
Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. Tadeusza Sygietyńskiego w Karolinie jest prowadzony jako wspólna instytucja kultury przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Samorząd Województwa Mazowieckiego. Uroczyste podpisanie umowy odbyło się 29 maja 2017 roku w Otrębusach z udziałem wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotra Glińskiego.

Minister Kultury zdecydował o współprowadzeniu tej ważnej i zasłużonej instytucji przez wzgląd na długą historię i bogatą tradycję Zespołu, a także rolę, jaką „Mazowsze” pełni dla kultury narodowej w kraju i za granicą. Umożliwiło to pełne wykorzystanie potencjału artystycznego, zapewniło stabilny rozwój oraz istotnie przyczyniło się do zwiększenia możliwości twórczych „Mazowsza”.

Zgodnie z umową, podpisaną w obecności dyrektora zespołu Jacka Bonieckiego, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego zobowiązał się corocznie przekazywać 3,2 mln zł w formie dotacji podmiotowej przeznaczonej na prowadzenie bieżącej działalności, a samorząd Mazowsza utrzymał dotację podmiotową dla zespołu w wysokości nie mniejszej niż ok. 16,1 mln zł.

Prezentacja kultury narodowej oraz ludowej z różnych regionów naszego kraju
Oficjalnie "Mazowsze" powołał do życia dekret Ministerstwa Kultury i Sztuki 8 listopada 1948 roku, polecający Tadeuszowi Sygietyńskiemu zorganizowanie zespołu ludowego, którego zadaniem miała być troska o tradycyjny repertuar ludowy, oparty na pieśniach, przyśpiewkach i tańcach wsi mazowieckiej i regionalnej tradycji artystycznej. Przez 50 lat jego organizatorem było Ministerstwo Kultury i Sztuki, później Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a od 1999 r. te role przejął samorząd województwa mazowieckiego. Koncerty zespołu to zawsze wielkie widowisko artystyczne, łączące w sobie taniec, śpiew i muzykę - co stanowi spójną prezentację kultury narodowej oraz ludowej z różnych regionów naszego kraju. To wszystko sprawia, że twórczość zespołu rozpoznawalna jest nie tylko w kraju, ale i za granicą.

Na podst. mkidn.gov.pl

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 24 czerwca 2024 

    Narodzenie św. Jana Chrzciciela, uroczystość

    Łk 1, 57-66. 80

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim. Chłopiec rósł i wzmacniał się duchowo. Przebywał na pustkowiu aż do czasu wystąpienia przed Izraelem.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24