Znak Polski Walczącej na fasadzie Willi Jasny Dom w Warszawie

2017-02-28, 14:18
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Znak Polski Walczącej na fasadzie Willi Jasny Dom w Warszawie fot. Paweł Kula

Trwają obchody związane z Narodowym Dniem Pamięci, który przypada 1 marca. 27 lutego wicemarszałek Małgorzata Kidawa-Błońska w imieniu Prezydium Sejmu wzięła udział w inauguracji neonu znaku Polski Walczącej na fasadzie historycznej kamienicy przy ul. Świerszcza 2. Uroczystość ta wpisuje się w tegoroczne obchody związane z upamiętnieniem polskiego, powojennego podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego.

- Obchody Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” w szczególny sposób skłaniają do refleksji nad tragicznymi wydarzeniami naszej wojennej i powojennej historii. Przywołują pamięć o tych, którzy mieli odwagę sprzeciwić się nowej władzy i do końca pozostali wierni patriotycznym wartościom.– napisał marszałek Marek Kuchciński do uczestników i organizatorów wydarzenia. Podczas uroczystości przy ul. Świerszcza list w jego imieniu odczytała wicemarszałek Małgorzata Kidawa-Błońska.

***

Willa Jasny Dom to kamienica położona w Warszawie przy ul. Świerszcza 2. Od lutego do października 1945 roku była siedzibą Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego. W jej piwnicach urządzono cele więzienne, a na wyższych kondygnacjach znajdowały się pokoje przesłuchań i biura. Według historyków Instytutu Pamięci Narodowej w okresie istnienia aresztu przeszło przez budynek ponad tysiąc kobiet i mężczyzn, w tym żołnierzy Armii Krajowej. Potwierdzeniem ponurej przeszłości piwnic są zachowane do dziś wyryte na ceglanych ścianach napisy, kalendarze kreskowe oraz drzwi z wyciętymi charakterystycznymi judaszami.

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24