Panie Kapitanie, to dla mnie szczególny zaszczyt móc uhonorować Pana medalem „Pro Patria”. Jest on podziękowaniem za Pana służbę i oddanie w walce o wolną i niepodległą Polskę. Polskę, w której my dziś żyjemy, a o której Pana pokolenie w młodych latach mogło tylko marzyć. Ale to właśnie za sprawą takich ludzi jak Pan to marzenie się ziściło - powiedział wręczając medal p.o. Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk.

Co w Batalionach Chłopskich nas łączyło? Nikt z nas nie obiecywał sobie jakichś nagród i wyróżnień, ale łączyła nas wiara. Wiara w człowieka, w jego wartość. Nabrałem przez te wszystkie lata przekonania, że w życiu najważniejsza jest miłość do człowieka. Żadne pieniądze, żadne posady, czy przywileje nie są tak ważne, jak miłość do drugiego człowieka - powiedział Pan kpt. Władysław Bąbik mówiąc o najważniejszych wartościach, które przyświecały mu w trakcie wojny, jak i w późniejszym życiu.

Kpt. Władysław Bąbik urodził się 16 listopada 1915 roku. Od listopada 1937 r. służył w 21. Pułku Ułanów Nadwiślańskich, stacjonującym w Równem. 12 września 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Był więziony w Stalagu XVII-B Krems-Gnexendorf w Austrii, skąd zbiegł w marcu 1942 r. Był organizatorem tajnego nauczania w gminie Osieck. Od lipca 1943 r. był komendantem Obwodu Batalionów Chłopskich Garwolin. Współorganizował akcje zbrojne i sabotażowe w obwodzie. W 1944 r. był wykładowcą i egzaminatorem w konspiracyjnej garwolińskiej Szkole Podchorążych Piechoty Batalionów Chłopskich. W 2000 r. został mianowany na stopień kapitana.