Nagroda Prezydenta RP „Dla Dobra Wspólnego”

2016-07-13, 09:12
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Powołano Kapitułę Nagrody Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej „Dla Dobra Wspólnego” Powołano Kapitułę Nagrody Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej „Dla Dobra Wspólnego” Fot. Krzysztof Sitkowski / KPRP)

Uroczystość powołania Kapituły Nagrody Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej „Dla Dobra Wspólnego” odbyła się 12 lipca 2016 roku w Pałacu Prezydenckim w Sali Chorągwianej.

Nominacje, w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wręczyła minister Małgorzata Sadurska, Szef Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Idea Nagrody:

Nagroda Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej „Dla Dobra Wspólnego” jest promocją postaw, działań i projektów obywatelskich na rzecz dobra wspólnego. Ma honorować szczególnie zaangażowane osoby, organizacje pozarządowe i wartościowe przedsięwzięcia społeczne budujące wspólnotę obywatelską.

Celem Nagrody jest:

- wzmocnienie Rzeczypospolitej poprzez kreowanie patriotycznych postaw obywatelskich;

- wspieranie idei budowy społeczeństwa obywatelskiego;

- umacnianie świadomości obywatelskiej, solidarności oraz budowanie kapitału społecznego;

- zachęcanie obywateli do czynnego uczestnictwa obywatelskiego oraz podejmowania aktywności na rzecz dobra wspólnego.

Przyznanie Nagrody Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej „Dla Dobra Wspólnego” następuje poprzez rekomendację członków Kapituły Nagrody.

Nagroda jest cykliczna i będzie przyznawana corocznie.

Nagroda przyznawana jest w trzech kategoriach:

a) Człowiek - lider,

b) Dzieło - przedsięwzięcie, projekt,
c) Instytucja – organizacja

Nagrodę w każdej kategorii – jednemu z trzech nominowanych kandydatów przedstawionych przez Kapitułę – przyznaje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Prezydent RP może przyznać nagrodę więcej niż jednemu podmiotowi w każdej kategorii lub zrezygnować z jej przyznania.

Skład Kapituły:

Wojciech Kolarski – Sekretarz Kapituły
dr hab. Marek Rymsza - koordynator sekcji „Polityka społeczna, rodzina” NRR, kierownik Zakładu Profilaktycznych Funkcji Polityki Społecznej w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego
Wojciech Kaczmarczyk - Sekretarz Stanu Pełnomocnik Rządu ds. Społeczeństwa Obywatelskiego i Równego Traktowania
Renata Koźlicka-Glińska - Dyrektor Programowy, Polsko-Amerykańska Fundacja Wolności
dr hab. Ewa Leś - członek sekcji „Polityka społeczna, rodzina” NRR, kierownik Zakładu Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w Instytucie Polityki Społecznej Uniwersytetu Warszawskiego
ks. Stanisław Jurczuk - członek sekcji „Polityka społeczna, rodzina” NRR, duszpasterz niepełnosprawnych archidiecezji warszawskiej, prezes Katolickiego Stowarzyszenia Niepełnosprawnych Archidiecezji Warszawskiej
Przemysław Omieczyński - prezes zarządu Fundacji Niepodległości
ks. Wojciech Sadłoń - dyrektor Instytutu Statystyki Kościoła Katolickiego
ks. Stanisław Słowik - Dyrektor Caritas Diecezji Kieleckiej
Arkadiusz Jachimowicz - – prezes Stowarzyszenia ESWIP oraz Sieci Wspierania Organizacji Pozarządowych SPLOT (nieobecny na powołaniu Kapituły)
Ewa Smuk-Stratenwerth - Ogólnopolska Sieć Uniwersytetów Ludowych oraz Dyrektor Stowarzyszenia ZIARNO
Piotr Pawłowski - prezes Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji oraz Fundacji Integracja
Marek Borowski - prezes Federacji Polskich Banków Żywności
Michał Guć - wiceprezydent Gdyni ds. innowacji (nieobecny na powołaniu Kapituły)
Ryszard Kamiński - prezes Forum Aktywizacji Obszarów Wiejskich, Instytut Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN, Kujawsko – Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie
prof. dr hab. Jerzy Stanisław Olędzki - członek Rady Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”, profesor zwyczajny w Instytucie Edukacji Medialnej i Dziennikarstwa, Wydział Teologiczny, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Na podst. prezydent.pl

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24