W niniejszym liście członkowie Zarządu Forum apelują o jak najszybsze rozwiązanie problemów mniejszości narodowych na Litwie, a mianowicie poproszono koalicję rządzącą o realizację obietnicy wyborczej i przyjęcie Ustawy o mniejszościach narodowych, opozycję o pomoc w przygotowaniach tego aktu prawnego oraz o zaprzestanie stosowania działań, które powodują podział społeczeństwa ze względu na narodowość.
„Jesteśmy przekonani, że realizacja uzasadnionych wniosków mniejszości narodowych na Litwie zmniejszy napięcie w kraju i umożliwi skuteczną realizację ważnych państwowych projektów strategicznych, których znaczna część jest związana z litewskim sąsiadem i sojusznikiem – Polską" – czytamy w apelu Forum dialogu i współpracy Jerzego Giedroycia.
Cele apelu są szczytne. Dziwi jednak fakt, że autorzy listu uciskających mniejszości narodowe oraz przyjmujących pozycję obronną Polaków stawiają na jednej szali, nazywając obie strony radykałami. W liście potępiane jest orzeczenie Wileńskiego Sądu Okręgowego, na mocy którego dyrektor administracji Samorządu Rejonu Solecznickiego został obłożony karą w wysokości 43000 litów za nieusunięcie dwujęzycznych nazw ulic z prywatnych posesji, twierdząc, że jest to „nieproporcjonalna kara tylko dla jednej osoby, która za sprawą wyroku stała się kozłem ofiarnym szerszego i głębszego problemu".
Akcja Wyborcza Polaków na Litwie, która od lat walczy m.in. o przestrzeganie praw mniejszości narodowych na Litwie, też, zdaniem intelektualistów, jest radykalną stroną. Bo podczas przemówienia Vytautasa Landsbergisa 13 stycznia br. ośmieliła się wyrazić swój protest, który przybrał formę demarche członków Sejmowej frakcji AWPL.
Czyżby niegodzenie się na łamanie praw mniejszości narodowych i przyjmowanie pozycji obronnej w odpowiedzi na niekończące się ataki jest radykalizmem?
Dziwi też fakt, że wśród w ten sposób postrzegających sprawę intelektualistów znalazła się również szanowana dziennikarka Renata Widtman.
Komentarze
12-06-2012,
Profesorowie bronią Polaków na Litwie
Z ogromnym zainteresowaniem, nadzieją, oraz przede wszystkim troską przyjęliśmy deklarację powołującą „Forum Dialogu i Współpracy z Litwą”. Poziom wzajemnych stosunków wielu państw, tak względem intensywności, jak również zażyłości, pozostający w ciągu dziejów w podobnej postaci lub zmieniający się, zdeterminowany jest zawsze przez konkretne powody. Mamy nadzieję, iż działania Forum na rzecz poprawy stosunków polsko-litewskich skupią się nie wokół skutków, lecz przyczyn niekorzystnej aury otaczającej te relacje. W ciągu ponad dwudziestu lat niepodległości obu krajów strona polska przyjęła pewną stałą koncepcję polityki wobec naszych sąsiadów. Było to wspieranie niepodległej Republiki Litewskiej oraz jej aspiracji, tak pod względem materialnym, jak i politycznym. Ponadto, zgodnie z tą polityką przedstawiciele Rzeczypospolitej Polskiej, aby nie budzić litewskiej nieufności oraz przedwojennych uprzedzeń wobec naszego kraju, zrezygnowali z upominania się o prawa Polaków na Litwie, które są nieprzerwanie i rażąco naruszane przez kolejne jej rządy. Kierowano się przypuszczeniem, iż wobec dobrej woli strony polskiej, demonstrowanej przez dwie dekady, władze Republiki zmienią swoje postępowanie. Niestety takie gesty nie zostały potraktowane z należytym szacunkiem, lecz odczytane jako słabość.
Głębokie zniecierpliwienie zademonstrował przed śmiercią śp. Prezydent RP Lech Kaczyński, co więcej w tym duchu wyrażają się również przedstawiciele rządu. Brak dobrej woli ze strony litewskiej, przejawiającej nieprzejednaną postawę i wykonującą pozorne ruchy imitujące dialog mógł zaobserwować ostatnio Wysoki Komisarz OBWE Knut Vollenbaek. Przypomnijmy, że Litwa, która powinna stać na straży standardów respektowania praw mniejszości, podczas swojego przewodnictwa w OBWE, sama rażąco je naruszała. Ten proceder dał o sobie znać szczególnie w dziedzinie likwidacji polskiego szkolnictwa na Litwie, wbrew woli uczniów i rodziców. Ci ostatni w skali 200 tysięcznej społeczności Polaków litewskich i 2,5 milionowej Litwy zebrali 60 tys. przedstawicieli mniejszości – wystarczająco odważnych, by się podpisać pod odpowiednią petycją. Przykładem może służyć postawa litewskiego ministra edukacji Gintarasa Steponaviciusa, który po fiasku wcześniejszych dwustronnych rozmów przyjął z obawą możliwość obecności podczas obrad K. Vollenbaeka. Steponavicius proponuje rozmowy z polskim ministerstwem bez obecności Wysokiego Komisarza OBWE. Niestety nie można tego zinterpretować inaczej, niż jako pozbycie się bezstronnego świadka rozmów, który orzekłby z czyjej winy rokowania utknęły w martwym punkcie.
Władze litewskie jednocześnie grają na czas w celu dalszej likwidacji szkolnictwa mniejszości polskiej, której przedstawiciele są traktowani jako obywatele drugiej kategorii. Apelujemy do Forum, aby w szczytnym celu – poprawy stosunków polsko-litewskich, nie poddała się sugestiom strony litewskiej, zachęcającym do zbudowania teatralnych stosunków, kosztem łamania praw Polaków na Litwie. Postulujemy, by uczestnicy tej wzniosłej idei zechcieli zmierzyć się z prawdziwym powodem ochłodzenia relacji łączących oba kraje, wysłuchując również przedstawicieli polskiej mniejszości na Litwie. Dysproporcje w traktowaniu mniejszości litewskiej w Polsce i polskiej na Litwie są rażące. Republika Litewska oprócz złamania ustaleń Traktatu polsko-litewskiego z 1994 roku naruszyła Konwencję Ramową o Ochronie Mniejszości Narodowych, którą ratyfikowała w 2000 roku. Na forum Parlamentu Europejskiego pojawiał się już temat naruszania praw mniejszości polskiej przez władze litewskie, które:
1. powodują zmiany składu narodowościowego na obszarach zamieszkałych przez polską mniejszość narodową (naruszenia art. 12 Konwencji). Litewska administracja państwowa prowadzi proces zwrotu ziemi skolektywizowanej w czasach Związku Sowieckiego. W okolicach Wilna znaczną część ziemi będącej własnością ludności miejscowej (przeważnie polskiej) przekazuje się osadnikom narodowości litewskiej. W tym celu wykorzystuje się procedurę przeniesienia ziem, polegająca na tym, że pretendent do odzyskania ziemi może ubiegać się o nią w zupełnie innym miejscu – np.: z głębi Litwy może ją „przenieść” pod Wilno. Nagminnie łamane jest przy tym prawo gwarantujące w pierwszej kolejności zwrot ziemi poprzednim właścicielom lub ich spadkobiercom. Prowadzi to do licznych nadużyć, bulwersujących opinię publiczną. Proces zwrotu ziemi prowadzony jest przez administrację państwową bez jakiejkolwiek społecznej kontroli; a informacja o skali przeniesień ziemi jest skrzętnie ukrywana.
Jednocześnie wszelkimi możliwymi sposobami utrudnia się lub uniemożliwia zwrot ziemi prawowitym właścicielom. W rezultacie, w ostatnich latach liczba Polaków zamieszkujących okolice Wilna zmniejsza się, np.: w gminie suderwskiej zmniejszyła się o 20%.
2. utrudniają funkcjonowanie i rozwój szkolnictwa polskiego, w ostatnim czasie wprowadzając regulacje prawne i organizacyjne prowadzące do jego likwidacji (naruszenia art. 12.3, 14.1 i 14.2 Konwencji). Na Litwie obowiązuje system szkolnictwa prowadzonego i finansowanego przez samorządy. Na obszarach zwarcie zamieszkałych przez Polaków samorząd prowadzi szkoły z językiem wykładowym polskim, litewskim i rosyjskim. Na przykład, w Rejonie Wileńskim istnieje 48 szkół polskich, 5 rosyjskich i 20 litewskich (27,4% ogółu), co mniej więcej odpowiada proporcjom ludnościowym – Litwini stanowią 22,4% mieszkańców. Mimo to, wyłącznie na obszarach na których Polacy stanowią większość mieszkańców, władze litewskie stworzyły dodatkowy, alternatywny system szkolnictwa państwowego, wyłącznie litewskojęzycznego. W rejonie wileńskim funkcjonuje 17 takich szkół co zwiększa ilość szkół litewskojęzycznych do 37 i 41% ogółu.
Szkolnictwo powiatowe jest uprzywilejowane finansowo w stosunku do szkolnictwa samorządowego. Ma to miejsce w sytuacji niedostatecznego, w stosunku do potrzeb, finansowania przez państwo szkół prowadzonych przez samorządy. W rezultacie, do szkół litewskojęzycznych uczęszcza prawie połowa uczniów w Rejonie (48,3%). Ponadto litewskie władze przeforsowały w Sejmie, ignorując kategoryczny sprzeciw rodziców uczniów oraz reprezentantów ludności polskiej, reformę szkolnictwa, której skutkiem będzie likwidacja znacznej części polskich szkół, a w pozostałych placówkach radykalne ograniczenie nauczania w języku polskim.
3. uniemożliwiają publiczne używanie języka polskiego na obszarach, gdzie Polacy stanowią większość ludności (naruszenia art. 10, 11.2 i 11.3 Konwencji).
Od odzyskania przez Litwę niepodległości ludność polska na Litwie konsekwentnie domaga się, by na terenach zwarcie zamieszkałych przez Polaków język polski mógł być legalnie używany publicznie (również w urzędach administracji państwowej i samorządowej) jako język pomocniczy w celach komunikacyjnych i informacyjnych, na co zezwalała obowiązująca do niedawna ustawa o mniejszościach narodowych. Władze litewskie odrzucają postulaty Polaków, a na wszelkie próby wprowadzenia języka polskiego w sferę publiczną (nazwy miejscowości, ulic, marszrut prywatnych linii autobusowych nie tylko po litewsku, ale i po polsku) reagują represjami (wielokrotne grzywny).
4. ograniczają prawa wyborcze Polaków jako mniejszości narodowej (naruszenia art. 4.2 Konwencji). Na Litwie obowiązuje mieszany system wyborczy. W okręgach jednomandatowych obowiązuje system większościowy. W jednym, obejmującym cała Litwę okręgu wielomandatowym, gdzie głosuje się na listy partyjne, obowiązuje system proporcjonalny, z progiem wyborczym, również dla partii mniejszości narodowych.
W okręgach jednomandatowych litewskie władze przeprowadziły skrajnie niekorzystny dla Polaków podział terytorialny, włączając znaczne obszary zamieszkałe przez ludność polską do okręgów z przewagą ludności litewskiej. Tylko w jednym okręgu wyborczym Polacy posiadają większość. Gdyby podział został przeprowadzony zgodnie ze standardami europejskimi, Polacy mieliby większość w czterech okręgach. Ponadto, granice okręgów wyborczych aktualizuje się tak, by utrudnić Polakom uzyskanie mandatów.
W okręgu wielomandatowym, w dotychczasowych wyborach, Polakom nie udało się przekroczyć progu wyborczego. W rezultacie Polacy uzyskują w wyborach od dwóch do trzech mandatów, podczas gdy w wyborach w 1990 roku uzyskali ich aż dziewięć.
5. uniemożliwiają zapisywanie imion i nazwisk Polaków w oficjalnych dokumentach zgodnie z polską pisownią (naruszenia art. 11.1 Konwencji).
Władze litewskie konsekwentnie ignorują w tej kwestii wolę przedstawicieli ludności polskiej zapisując polskie imiona i nazwiska zgodnie z zasadami pisowni litewskiej. Przewidziane wspomnianym wyżej Traktatem polsko- litewskim rokowania o sposób zapisu polskich nazwisk, trwające już kilkanaście lat, nie doprowadziły do porozumienia. W ten sposób państwo litewskie, oprócz Konwencji i Traktatu narusza niezbywalną i przyrodzoną godność człowieka w sprawie tak osobistej i delikatnej jak forma i brzmienie imienia i nazwiska.
6. w sposób dyskryminujący Polaków dzielą środki finansowe przeznaczone m.in. na rozwój kultury i zachowanie tożsamości polskiej mniejszości narodowej (naruszenia art. 5.1 i 5.2 Konwencji).
Łączymy wyrazy szacunku.
Prof. dr hab. Romuald Turkowski, IH UW
Dr hab. Agnieszka Bartoszewicz, prof. IH UW
Dr hab. Alicja Kulecka, prof. IH UW
Dr hab. Jolanta Choińska-Mika, prof. IH UW
Dr Agnieszka Janiak-Jasińska
Dr hab. Michał Leśniewski, IH UW
Dr Piotr Kroll,IH UW
Prof. dr hab. Tadeusz Cegielski, IH UW
Andrzej Żupański, twórca seminariów Polska-Ukraina; Trudne pytania, ostatni żyjący uczestnik akcji „Góral” podczas II wojny światowej, Światowy Związek Żołnierzy AK
Dr Emil Noiński, Muzeum Niepodległości
Dr Stefan Artymowski, Muzeum Niepodległości
Dr Jolanta Załęczny, Muzeum Niepodległości
Prof. dr hab. Małgorzata Karpińska, IH UW
Prof. dr hab. Maria Halańska, Euroreg UW
Dr hab. Anna Pajdzińska, prof. IFP UMCS
Prof. dr hab. Tadeusz Sarnowski, IA UW
Dr Marzena Łuszczewska, IA UW
Prof. dr hab. Włodzimierz Godlewski, IA UW
Dr Dariusz Szeląg, IA UW
Dr Wiesław Więckowski, IA UW
Dr Katarzyna Januszek, IA UW
Dr Martyna Deszczyńska,IH UW
Dominik Purchała, pełnomocnik dyrekcji, IH UW
Dr hab. Grażyna Szelągowska, prof. IH UW
Dr hab. Adam Brzozowski, prof. WPiA UW
Dr Sławomir Rzepka, IA UW
Dr hab. Zofia Zaron, IPS UW
Prof. dr hab. Anna Kwak, ISNS UW
Prof. dr hab. Izabela Malinowska WDiNP UW
Prof. dr hab. Maciej Szańkowski WSP UMK
Dr hab. Piotr Ugniewski, IH UW
Dr Hieronim Grala, IH UW
Dr Izabela Winiarska, IFP UW
Prof. dr hab. Mirosław Nagielski, IH UW
Dr Marcin Zaremba, IH UW
Marta Axentowicz-Bohosiewicz, prezes Fundacji Ormiańskiej
Prof. dr hab. Adam Wsiołkowki, ASP Kraków
Prof. dr hab. Stanisław Moryto, UMFC
Prof. dr hab. Tomasz Borecki, SGGW
Prof. dr hab. Jerzy Malec, Krak, Akadem. Im. Frycza Modrzewskiego
Prof. dr hab. Janusz Żmija, rektor UR Kraków
Prof. dr hab. Ryszard Górecki, UWM, rektor,senator PO
Dr hab. Jerzy Kolarzowski, WPiA UW
Dr Małgorzata Micerska-Wrotkowska, WPiA UW
Dr hab. Tadeusz Derda, prof. WH UW,
Dr Jakub Brdulak, SGH
Dr hab. Józef Tymanowski, WDiNP UW
Dr hab. Zygmunt Bąk, AJD Częstochowa
Dr hab. Jan Łaszczyk, APS
Prof. dr hab. Marian Oslislo, ASP Katowice
Prof. dr hab. Antoni Cygan, ASP Katowice
Dr Justyna Miecznikowska, UW Europeistyka
Red. Romuald Niedzielko IPN
Dr Marek Janicki, IH UW
Dr hab. Sławomir Gawlas, prof. UW, IH
Prof. dr hab. Rafał Habielski, ID UW
Prof. dr hab. Jacek Banaszkiewicz, IH UW, UMCS
Dr hab. Jolanta Sikorska-Kulesza, IH UW
Dr Jerzy Pysiak, IH UW
Dr Krzysztof Skwierczyński, IH UW
Dr Franciszek Stępniowski, IA UW
Prof. dr hab. Hubert Izdebski, WPiA UW
Red. Rafał Ziemkiewicz
Dr hab. Maciej Wojtyński, IH UW
Dr hab. Jacek Rzepka IH UW
Dr hab. Stefan Ciara, prof. IH UW
Prof. dr hab. Zofia Zielińska, IH UW
Dr Ewa Bem-Wiśniewska IFP UW
Dr Anna Wierzchowska, INP UW
Prof. Danuta Kądzielowa, WPiPed. UW
Dr Małgorzata Pacek, CE UW
Prof. dr hab. Andrzej Harasimowicz, CE UW
Dr hab. Wincenty Grajewski, IFP UW
Dr hab. Anna Zielińska, Wydz. Pedagogiczny UW
Dr hab. Roman Dolata, Wydz. Pedagogiczny UW
Prof. dr hab. Andrzej Karpiński, IH UW
Dr hab. Alina Żurawska-Witkowska, prof. UW, Wydz. Hist.
Dr hab. Piotr Bieliński, prof. UW, Wydz. Hist.
Dr Marcin Niemojewski, IKP UW
Prof. Maria Zabłocka, WPiA UW
Dr Rafał Godoń, Wydz. Pedagogiczny UW
Dr Piotr Kładoczny, WPiA UW
Dr hab. Marta Zahorska, IS UW
Prof. Stanisław Sulowski, INP UW
Prof. dr hab. Wojciech Satuła, IF UW
Prof. dr hab. Jerzy Kamiński, IF UW
Prof. dr hab. Tomasz Matulewicz, IF UW
Prof. dr hab. Włodzimierz Oniszczenko, Wydz. Psychologii
Prof. dr hab. Tomasz Giaro, WPiA UW
Dr hab. Stanisław Piątek, Zarządzanie UW
Sławomir Sokołowski, Fundacja Universitatis Varsoviensis
Red. Michał Jezierski, Fronda
prof. Zbigniew Kurcz, dyr. IS UWr
prof. Tadeusz Marczak, ISR UWr
prof. Zdzisław Zagórski, IS UWr
prof. Wiesław Bokajło, ISM UWr
prof. Zdzisław winnicki, dyr. ISM UWr
prof. Zdzisław Morawski, IS UWr
prof. Zbigniew Wiktor, ISM UWr
prof. Jerzy Juchnowski, Dziekan WNS, UWr
prof. Bogusław Paź, IF UWr
Prof. Joanna Jabłkowska, UŁ prorektor
Prof. Antoni Różalski, prorektor UŁ
Prof. Paweł Maślanka, prorektor UŁ
Prof. Robert Łoś, WSMIP UŁ
Prof. Eugeniusz Pończek, WSMIP UŁ
Dr. Lucyna Chmielewska, WSMIP UŁ
Dr. Karol Żakowski , WSMIP UŁ
Dr. Zbigniew Podlasiak, WSMIP UŁ
Dr. Justyna Anders, KMMiO UŁ
Dr. Joanna Pietraszczyk, S. WSMIP UŁ
Dr. Andrzej Sepkowski , WSMIP UŁ
Dr. Artur Gałkowski , WSMIP UŁ
Dr. Jan Rydz, zastępca kanclerza UŁ
Dr. D.Peter , Centrum Kształcenia UŁ
Dr. Izabella Penier , WSMIP UŁ
Dr. Maria. A. Łukowska , WSMIP UŁ
Dr. Ryszard Machnikowski, WSMIP UŁ
Dr. Anna Pateck- Frauenfelder, WSMIP UŁ
Dr. Bożena Walicka, WSMIP UŁ
Dr. Tomasz Dzikowski, WSMIP UŁ
Dr. Michał Pierzgalski, WSMIP UŁ
Dr. Robert Czaldor, WSMIP UŁ
Dr. Jacek Reginia-Zacharski, WSMIP UŁ
Dr. Michał Słowikowski, WSMIP UŁ
Dr. Małgorzata Rączkowska, WSMIP UŁ
Dr. Konrad Składowski, WPIA UŁ
Prof. Julian Ławrynowicz, WFITS UŁ
Prof. Tadeusz Balcerzak, WFITS UŁ
Dr. Adam Busiakiewicz, WFITS UŁ
Dr. Ilona Zasada, WFITS UŁ
Dr. Marek Moneta, WFITS UŁ
Dr. Andrzej Śmiałkowski, KAWE UŁ
Dr. Andrzej Kryś, WFITS UŁ
Dr. Andrzej Żak, WFITS UŁ
Dr. Jan Malinowski, WFITS UŁ
Dr. Andrzej Korejwo, WFITS UŁ
Dr. Witold Szmaja, WFITS UŁ
Dr. Jadwiga Skurska, WFITS UŁ
Dr. Sławomir Pawłowski, WFITS UŁ
Dr. Janusz Skubalski, WFITS UŁ
Dr. Adam Jóżwik, WFITS UŁ
Prof. Wanda M. Krajewska, W.Bio. UŁ
Prof. Mirosław Soszyński , W.Bio. UŁ
Prof. Krzysztof Gwożdziński, W.Bio. UŁ
Prof. Mieczysław Puchała, W.Bio. UŁ
Prof. Teresa Gabryelak, W.Bio. UŁ
Prof. Koter- Michalak , W.Bio. UŁ
Prof. Barbara Klajnert, W.Bio. UŁ
Prof. Zofia Jóżwiak, W.Bio. UŁ
Prof. Aneta Kocewa- Chyła, W.Bio. UŁ
Prof. Maria Kwiatkowska, W.Bio. UŁ
Prof. Zofia Kiliańska, W.Bio. UŁ
Prof. Krystyna Czyżewska, W.Bio. UŁ
Prof. Janusz Hereżniak, W.Bio. UŁ
Prof. Małgorzata Posmyk, W.Bio. UŁ
Prof. Maria Skłodowska, W.Bio. UŁ
Prof. Jacek Siciński, W.Bio. UŁ
Dr. Ewa Marczyńska- Piotrowska, W.Bio. UŁ
Dr. Katarzyna Nowak, W.Bio. UŁ
Dr. Aleksandra Rodacka, UŁ W.Bio.
Dr. Jan Czepas, W.Bio. UŁ
Dr. Piotr Duchnowicz, W.Bio UŁ.
Dr. Anna Janaczewska, W.Bio. UŁ
Dr. Agnieszka Marczak, W.Bio. UŁ
Dr. Aneta Rogalska, W.Bio. UŁ
Dr. Anna Pieniążek, W.Bio. UŁ
Dr. Andrzej Każmierczak, W.Bio. UŁ
Dr. Justyna Polit, W.Bio. UŁ
Dr. Dariusz Stępiński, W.Bio. UŁ
Dr. Katarzyna Popłońska, W.Bio. UŁ
Dr. Beata Olas, W.Bio. UŁ
Dr. Magdalena Bryś, W.Bio. UŁ
Dr. Anna Krześlak, W.Bio. UŁ
Dr. Joanna Żołnierczyk, W.Bio. UŁ
Dr. Ewa Famme, W.Bio. UŁ
Dr. Tomasz Popławski, W.Bio. UŁ
Dr. Michał Ponczek, W.Bio. UŁ
Dr. Joanna Saluk, W.Bio. UŁ
Dr. Bogdan Kortek , W.Bio. UŁ
Dr. Paweł Nowak, W.Bio. UŁ
Dr. Halina Żbikowska, W.Bio. UŁ
Dr. Renata Bocian, W.Bio. UŁ
Dr. Marek Wieczorek, W.Bio. UŁ
Dr. Magdalena Strzelczuk, W.Bio. UŁ
Dr. Henryk Gołębiewski, W.Bio. UŁ
Dr. Maria Krolewicz, W.Bio. UŁ
Dr. Katarzyna Zielińska, W.Bio. UŁ
Dr. Joanna Żelazna Wieczorek, W.Bio. UŁ
Dr. Małgorzata Ruszkiewicz Michalska, W.Bio. UŁ
Dr. Wiesław Lorkiewicz, W.Bio. UŁ
Dr. Magdalena Moryl, W.Bio. UŁ
Dr. Magdalena Kowalewicz – Kulbat, W.Bio. UŁ
Dr. Lidia Marszał, W.Bio. UŁ
Dr. Wojciech Jurasz, W.Bio. UŁ
Dr. Piotr Presler, W.Bio. UŁ
Dr. Agnieszka Sorzyńska, W.Bio. UŁ
Dr. Anna Jażdżewska, W.Bio. UŁ
Dr. Małgorzata Różalska, WAM w Łodzi
Dr. Michał Grabowski , UŁ
Dr. Grzegorz Tończyk, UŁ
Dr. Karolina B. Spychalska, UŁ
Prof. Jerzy Duraj, WEK-SOC dziekan UŁ
Prof. Maria Bijak-Kaszuba, W.EK-SOC . UŁ
Dr. Justyna Wiktorowicz, W.EK-SOC. UŁ
Dr. Paweł Starosta, W.EK-SOC . UŁ
Dr. Justyna Przywojska, W.EK-SOC . UŁ
Dr. Jacek Stasiak, W.EK-SOC. UŁ
Dr. Piotr Oleksiak, W.EK-SOC. UŁ
Dr. Beata Guziejewska, W.EK-SOC . UŁ
Dr. Zygmunt Konieczny, W.EK-SOC . UŁ
Dr. Aleksander Prelich, W.EK-SOC . UŁ
Dr. Jerzy Krzyszkowik, W.EK-SOC . UŁ
Dr. Katarzyna Waniek, W.EK-SOC . UŁ
Dr. Mariusz Górajski, W.EK-SOC . UŁ
Dr. Jerzy Korzeniewski, W.EK-SOC . UŁ
Dr. Rafał Kasprzyk, adwokat , działacz dawnej Solidarności
Prof. Marek Górski, WPiA UŁ
Prof. Józef Jagieła, WPiA UŁ
Prof. Teresa Dębowska- Romanowska, WPiA UŁ (konstytucjanolista)
Prof. Dariusz Górecki, WPiA UŁ
Prof. Michał Domagała, WPiA UŁ
Prof. Tomasz Grzegorczyk, WPiA UŁ
Prof. Stefan Lelental, WPiA UŁ
Prof. J. Matuszewski, WPiA UŁ
Prof. Teresa Wyka, WPiA UŁ
Dr. Monika Namysławska, WPiA UŁ
Dr. Małgorzata Kurzynoga, WPiA UŁ
Dr. Teresa Augustyniak – Górska, WPiA UŁ
Dr. Ewa Staszewska, WPiA UŁ
Dr. Marcin Wieczorek, WPiA UŁ
Dr. Ireneusz Mirek, WPiA UŁ
Dr. Maciej Muliński, WPiA UŁ
Dr. Marcin Karpowski, WPiA UŁ
Dr. Zofia Duniewska, WPiA UŁ
Dr. Olgierd Cysek, WPiA UŁ
Dr. Agata Starosta, WPiA UŁ
Dr. Lena Fijałkowska, WPiA UŁ
Dr. Tomasz Kubicki, WPiA UŁ
Dr. Dagmara Skrzywanek- Jaworska, WPiA UŁ
Dr. Joanna Połatyńska, WPiA UŁ
Dr. Tomasz Bekrycht, WPiA UŁ
Dyrektor teatru Wojciech Nowicki, Teatr Jaracza w Łodzi i Teatr. Wlk.
Aktor Izabela Noszczyka, Teatr Jaracza w Łodzi
Aktorka Katarzyna Cynke, Teatr Jaracza w Łodzi
Aktorka Barbara Zbirów, Teatr Jaracza w Łodzi
Aktorka Bogusława Pawelec, Teatr Jaracza w Łodzi
Aktor Dobromir Dymecki, Teatr Jaracza w Łodzi
Aktor ka Monika Badowska, Teatr Jaracza w Łodzi
Art. śpiewak Wacław Dobrowolski, Teatr Wielki w Łodzi
Art. śpiewak Anna Skiba, Teatr Wielki w Łodzi
Art. śpiewak Maria Gorlach, Teatr Wielki w Łodzi
Art. śpiewak Artur Mieko, Teatr Wielki w Łodzi
Art. śpiewak Beata Suder, Teatr Wielki w Łodzi
Dyrektor Teatru Zdzisław, Jaskuła Teatr Nowy w Łodzi
Aktorka Katarzyna Żuk, Teatr Nowy w Łodzi
Aktor Sławomir Sulej, Teatr Nowy w Łodzi
Aktorka Mirosława Olbińska, Teatr Nowy w Łodzi
Aktorka Magdalena Murawska, Teatr Nowy w Łodzi
Aktor Piotr Seweryński, Teatr Nowy w Łodzi
Aktor Jerzy Krasuń, Teatr Nowy w Łodzi
Aktor Paweł Audykowski, Teatr Nowy w Łodzi
Aktorka Małgorzata Skoczylas, Teatr Nowy w Łodzi
Aktor Wojciech Bartoszek, Teatr Nowy w Łodzi
Aktor Michał Bielinski, Teatr Nowy w Łodzi
Aktor Wojciech Oleksiewicz, Teatr Nowy w Łodzi
Aktorka Barbara Dembicka, Teatr Nowy w Łodzi
Aktorka Kamila Wojciechowska, Teatr Nowy w Łodzi
Aktorka Hanna Molewska, Teatr Nowy w Łodzi
Rektor Prof. Mariusz Grzegorzek, PWSFTViT (Państw. Wyższa Szkoła Filmowa…)
Prof. Elżbieta Protakiewic, PWSFTViT
Prof. Piotr Dumała, PWSFTViT
Prof. Janusz Tylman, PWSFTViT
Prof. Jolanta Dylewska, PWSFTViT
Prof. Mariusz Grzegorzek, PWSFTViT
Prof. Janusz Sosnowski, PWSFTViT i ASP w W-wie
Dr. Andrzej Sapija, PWSFTViT
Dr. Marek Skrobecki, PWSFTViT
Dr. Milenia Fiedler, PWSFTViT
Wykładowca Wiesława Stefańska, PWSFTViT
St. Wykładowca Marek Salori, PWSFTViT
Dr. Maciej Błoński, PWSFTViT
Dr. Krzysztof Rynkiewicz, PWSFTViT
Dr. A. Musiał, PWSFTViT
Dr. Marek Edelman, PWSFTViT
Prof. Witold Sobociński, PWSFTViT
Prof. nzw. dr hab. inż. Waldemar Izdebski, WZ PW
Dr hab. inż. Tomasz Wiśniewski, prof. ITC PW
Prof. dr hab. Marek Maciejczak, WAiNS PW
Dr hab. Maria Bretner, prof. WC PW
Prof. dr hab. inż. Lucjan Grochowski, WT PW
Prof. dr hab. inż. Adam Gryff-Keller, WC PW
Prof. dr hab Stanisław Sieniutycz, WICHiP PW
Dr Łukasz Hardt, WNE UW
Dr Piotr Koryś, WNE UW
Dr Gabriela Grotkowska, WNE UW
Dr Robert Borowski, WNE UW
Dr Marta Widy-Behiesse, WO UW
Doc. dr Krzysztof Cybulski, WZ UW
Dr hab. Tomasz Zalega, WZ UW
Prof. dr hab. Jan Żaryn, INH UKSW
Dr hab. inż. Ludwik Synoradzki, prof. WCh PW
Nie warto! A Renata Widtmann też z Fundacji. Tak to łapka łapkę myje i wspiera. Dobrało się towarzystwo fałszywe i kłamliwe, rozgrzeszające litewskie barbarzyństwo w stosunku do mniejszości narodowych.
A całe to Radio znad Wilii i szczególnie pani Widtmann to już od dłuższego czasu jest podejrzane. Mąż Widtmannowej to w końcu były litewski minister, który dla Polaków nic nie zrobił. A samo RzW niedawno zatrudniło do portalu Radczenkę, który budował gadzinowe polskojęzyczne delfi.
Ten pan bywa[ł] dyrektorem Instytów Historii Litwy. NIE ZATRUDNIAŁ Polaków, na stanowiska wyzsz niż sprzątaczka, tak, jak tego życzą sobie i zyczyli, i zarządzali podpisanci poprzedniego listu.
Nie dodaje ta osoba szacunu, ni honoru, ni przyzwoitości forum dialogu im. Giedrojcia. Zapewne Giedrojć w przestworzach martwi sie z powodu takich ignorujących polskość, sprzedajnych osób pod szyldem z własnym litewskim a spolszczonym nazwiskiem.
Ale nic z tego, nawet cała armia intelektualnych najemników nie zakryje w swych karkołomnych krętactwach prawdy o nacjonalizmie lietuviskich elit. A nad panią Widtman spuśćmy zasłonę milczenia, podpisując ten list sama wydała o sobie żałosne świadectwo.
Ano dlatego, że to lietuvis. Hipokryta gigant. Próbuje przemycić lietuviską propagandę, ale robi to nieudolnie, jak na agentasa saugumiasa przystało.
To próba zrównania w odpowiedzialności sprawców problemu - lietuvisów oraz ofiar dyskryminacji za narodowość - Polaków z Litwy.
Takimi faszystowskimi metodami posługują się dziś polakożercze środowiska lietuviskie. Plus nieliczne grupki sprzedawczyków, jak red. Widtmann.
*za niewypełnianie wezwania Parlamentu Europejskiego z lipca 2013 roku o niezwłoczną ratyfikację Europejskiej Karty Języków Mniejszościowyc h i Regionalnych
*za łamanie Konwencji Ramowej RE o Ochronie Mniejszości Narodowych, którą Litwa podpisała i ratyfikowała a której w całości nie wypełnia
*za naruszenie Traktatu polsko-litewski ego w części dotyczącej ochrony mniejszości narodowych
*za ignorowanie raportów OBWE na temat naruszania na Litwie praw mniejszości narodowych
*za brak ustawy o mniejszościach narodowych
*za zwalczanie polskiej oświaty
*za zakaz pisowni nazwisk w formie oryginalnej czyli po polsku
*za utrudnienia w zwrocie ziemi na Wileńszczyżnie jej prawowitym właścicielom czyli Polakom
*za drakońskie kary za używanie dwujęzycznych tablic informacyjnych (na co pozwala konwencja podpisana przez Litwę)
*za prześladowanie na Litwie Polaków
Dziwię się również , że pokojowa obrona praw polskiej mniejszości nazywana jest w tym liście " radykalizmem" .Tylko wyjątkowo pokojowemu usposobieniu Wilniuków i Laudzian należy zawdzięczać ,że nie mamy na Wileńszczyżnie polskiego majdanu.
Nazwanie pokojowej obrony Polaków(AWPL) przed wynarodowieniem " radykalizmem" jest niczym innym jak ANTYPOLSKIM RADYKALIZMEM.
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.