Po długiej podróży zostaliśmy przywitani na miejscu przez starostę Krzysztofa Niewiadomskiego, naczelnika Wydziału Promocji, Kultury i Turystyki Wioletę Olender i dyrektora PZAZ Łęczna Danutę Grzechnik. Po wspólnym obiedzie udaliśmy się do internatu Zespołu Szkół Rolniczych w Kijanach, gdzie zamieszkaliśmy.

Mieliśmy niezwykle ciekawy program. Każdego dnia były bardzo ciekawe rozrywki: kajaki, park linowy, strzelnica, wycieczki, zwiedzanie, treningi, zabawy, spotkania. Nasi uczniowie dołączyli się do rówieśników z Polski, biorących udział w Wakacjach z Powiatem, gdzie razem spędzaliśmy czas.

Wraz z uczniami z Łęcznej i Ludwina mieliśmy okazję zwiedzić jednostkę Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Łęcznej i dowiedzieć się zarówno o pracy strażaka, jak i zobaczyć strażacki wóz od środka.

Gościliśmy w starostwie w Łęcznej. Rozmawialiśmy ze starostą Krzysztofem Niewiadomskim o planach na przyszłe kolonie, a nawet o wycieczce polskiej młodzieży do Wilna.

Odwiedziliśmy Słowiański Gród w Wólce Bieleckiej. Już w drodze dyrektor Powiatowej Biblioteki Publicznej pani Monika Bogusz opowiedziała ciekawostki historyczne o powiecie łęczyńskim. Na miejscu mieliśmy tańce, przeciąganie liny, degustację miętowych ciastek. Mieliśmy okazję strzelać z łuku i procy, a także poznać budowę słowiańskiego grodu i życie jego mieszkańców.

Następnego dnia zwiedzanie zaczęliśmy od niezwykłej wizyty w studiu telewizji TVP 3 Lublin. Mieliśmy okazję poznać kulisy telewizyjnej produkcji i zobaczyć, jak powstają programy. Przewodnik opowiedział nam o procesie tworzenia wiadomości, programów rozrywkowych i innych produkcji. Byliśmy pod wrażeniem ogromnej pracy, jaką wkładają ludzie za kamerą. Mogliśmy również wejść na plan jednego z programów i zobaczyć, jak wygląda praca z kamerą, oświetlenie i rekwizyty. Było to niezwykle inspirujące doświadczenie, które otworzyło nasze oczy na świat telewizji i medialnej produkcji.

W tym dniu zwiedziliśmy też Muzeum Wsi Polskiej w Lublinie. To niezwykłe muzeum przenosi nas w świat wiejskiej Polski sprzed wieków. Była to okazja zobaczyć autentyczne chaty, budynki gospodarcze i warsztaty rzemieślnicze, które przedstawiają różne regiony i tradycje wiejskiej Polski. Podczas zwiedzania mogliśmy wejść do wnętrz wiejskich chat i zobaczyć, jak wyglądało życie codzienne mieszkańców. Zobaczyliśmy meble, narzędzia, stroje i wiele innych przedmiotów związanych z kulturą wiejską.

Kontynuowaliśmy nasze zwiedzanie, udając się do Wieży Trynitarskiej. To jedna z najważniejszych atrakcji Lublina, która oferuje zapierające dech w piersiach widoki na miasto. Wspięcie się na wieżę było prawdziwym wyzwaniem, ale było warto. Widok z góry był oszałamiający. Mogliśmy podziwiać zabytkowe kamienice, historyczne kościoły, plac Litewski i wiele innych pięknych miejsc w Lublinie.

Kolejnym punktem naszego zwiedzania był najstarszy teatr w Lublinie. Mieliśmy możliwość wejścia do wnętrza i zobaczenia, jak wygląda miejsce, w którym odbywają się spektakle teatralne. Dowiedzieliśmy się o historii tego teatru, jego znaczeniu dla kultury i sztuki w Lublinie.

Następnie udaliśmy się do imponującej Archikatedry Lubelskiej. To monumentalne miejsce kultu, które zachwyca swoją architekturą i pięknem. Przewodnik opowiedział nam o historii katedry, jej znaczeniu dla społeczności katolickiej oraz o wartościach i symbolach związanych z tym miejscem. Byliśmy pod wrażeniem wspaniałej atmosfery i duchowej głębi tego miejsca.

Na zakończenie naszej podróży mieliśmy niezwykłe doświadczenie dzięki gościnności pani Antoniny Gajos, bo mogliśmy spotkać się i poobcować ze zwierzętami - alpakami, koziołkami i owcami! Dzieci miały okazję pogłaskać je i podziwiać ich skoczność. To było bardzo zabawne i interaktywne spotkanie.

Wspólnie spędziliśmy wiele cennych chwil, podczas których mieliśmy okazję poznawać polską kulturę, historię i piękno lubelskiej ziemi.

Dziękujemy wszystkim opiekunom i członkom społeczności za zaangażowanie i wsparcie, które pozwoliły na zorganizowanie tego wspaniałego spotkania. To wyjątkowe doświadczenie, które na zawsze pozostanie w naszych sercach.

Olga Pietrowska,
pedagog socjalny
Gimnazjum im. św. Jana Bosko w Jałówce