Kaligrafia to nieco zapomniana sztuka starannego i estetycznego pisania, często również zdobionego artystycznie. Sztuka ta rozwija pamięć i koncentrację, uczy dyscypliny, cierpliwości i wytrwałości, a tym samym kształtuje charakter. Kiedyś była jednym z podstawowych przedmiotów nauczania w szkole. A dzisiaj… W dobie komputerów nie dbamy już tak bardzo o to, aby nasze pismo było ładne, staranne. A szkoda…
Spotkała nas kustosz Anna Taukin, zaprowadziła do pracowni, gdzie odbywały się zajęcia kaligrafii. Opowiadała, że w przeszłości pisano gęsim piórem, stalówką, patykiem. Dzisiaj są używane gęsie pióra jedynie przez miłośników kaligrafii. Pisanie gęsim piórem jest żmudne, czasochłonne i wymaga treningu. Pani Ania opowiadała też o stalówce i patyku, z jakiego materiału są one zrobione. Później każdego ucznia posadzono przy stole, gdzie był kałamarz z atramentem, papier, gęsie pióro, stalówka i patyk. Uczniowie pisali tymi narzędziami swoje imię, imiona rodzeństwa oraz piękne słowa o Ojczyźnie. Następnie otrzymali zadanie, które polegało na przepisaniu jednej zwrotki wiersza Władysława Syrokomli. Upiększali pismo różnymi haczykami, krążkami, kropeczkami i płatkami.
Zajęcie upłynęło w miłej i serdecznej atmosferze oraz uświadomiło, zaciekawiło i nakłoniło uczniów do dbania o swój własny charakter pisma.
Stanisława Skarżyńska
nauczycielka klas początkowych
