Dla tych, którzy odeszli

2021-11-05, 08:57
Oceń ten artykuł
(2 głosów)

Poprzez zachowanie pamięci o ludziach, którzy odeszli do wieczności, w swoisty sposób poznajemy historię naszej „małej ojczyzny”. Właśnie Ci ludzie tworzyli kiedyś to, co teraz posiadamy. Pielęgnujemy wartości, które starali się nam przekazać.

Tradycyjnie, jak co roku, w przeddzień Uroczystości Wszystkich Świętych odwiedzamy okoliczne cmentarze: w Rubnie, Dziekaniszkach, Rubionce.

Biorą w tym udział wszyscy uczniowie i nauczyciele naszej szkoły. Uczniowie solidnie przykładają się do pracy, by oczyścić groby, sprzątnąć opadnięte liście.

Ciekawią ich również stare napisy na krzyżu lub pomniku. Przecież to nasza historia.

Z wielką starannością, szacunkiem nasza szkolna społeczność troszczy się o groby Jana Konrada Obsta i jego rodziny, które znajdują się na cmentarzu w Rubnie. Pamięć o tym człowieku jest ciągle żywa i odwiedzanie grobu Jana Konrada Obsta stało się naszą tradycją.

To jest taka lekcja historii, która opowiada o losach wybitnego społecznika. A my czujemy wielki zaszczyt, że był związany z naszą okolicą.

Sprzątnięte groby, zapalone znicze, wspólna modlitwa świadczą o tym, że nasi uczniowie w taki sposób okazują szacunek i pamięć dla tych, którzy odeszli.

Również w Dzień Zaduszny przedstawiciele Szkoły-Centrum Wielofunkcyjnego w Mościszkach byli na cmentarzu w Rubnie, gdzie nabożeństwo za dusze zmarłych odprawił proboszcz parafii w Bujwidzach – Raimundas Macidulskas.

Wszyscy zgromadzeni odśpiewali Anioł Pański.

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24