„Uczeń - jak to pięknie brzmi!”

2016-12-01, 09:43
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
„Uczeń - jak to pięknie brzmi!” Fot. archiwum szkoły

Pasowanie na ucznia klasy pierwszej – to wieloletnia tradycja w Szkole Podstawowej im. Czesława Miłosza w Pakienie. Jest to moment oficjalnego włączenia najmłodszych uczniów do społeczności szkolnej. Dzięki temu uczniowie klasy pierwszej czują się ważni, a fakt bycia uczniem staje się czymś cennym.

Uroczystość pasowania odbyła się 25 listopada. Uczniowie klasy 1, niosąc tornistry i śpiewając piosenkę, wkroczyli na salę i oznajmili wszystkim, że mają chęć do nauki. Panująca na sali para królewska miała drobne wątpliwości, czy aby na pewno dzieci są już gotowe zostać uczniami?

Pierwszacy wszystkim się przedstawili, a potem były wiersze o przyborach szkolnych, o literach, bezpieczeństwie ruchu drogowego, zasadach dobrego zachowania. Największe brawa zdobył przygotowany przez nich polonez. Nie brakowało również wesołych piosenek. Za udane zadania uczniowie z dumą zdobywali symbole wiedzy – ołówki. Uczniowie klasy pierwszej na królewskie podchwytliwe pytania odpowiedzieli i tym samym przekonali monarchę, że pasowani być mogą. Pierwszoklasiści uroczyście ślubowali, że będą dobrymi kolegami i pilnymi uczniami.

Po pomyślnie zdanym „egzaminie” pani dyrektor Janina Nowickaja oficjalnie powitała nowych, pełnoprawnych uczniów naszej szkoły i pasowała wszystkich wielkim ołówkiem na prawdziwych uczniów. Potem czekały już na dzieci same niespodzianki: kolorowe dyplomy, akademickie czapki, upominki i słodki poczęstunek przygotowany przez rodziców.

Irena Korwiel

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24