Na ważącym 8 ton granitowym kamieniu została wyrzeźbiona legenda o Wilczej Łapie, a na bryle umieszczono rzeźbę kózki uciekającej od wilka, informuje samorząd Wilna.
Autorami rzeźby jest rzeźbiarz Kęstutis Musteikis oraz architekt Henrikas Žukauskas.
Według Vykintasa Vaitkevičiusa, prawie wszyscy wilnianie znają legendę o żelaznym wilku, którego przyśnił założyciel Wilna litewski książę Giedyminas, zaś o wilku z Wilczej Łapy mało kto słyszał.
Nazwa wsi Wilcza Łapa, obecnie będąca częścią Wilna, powstała od kamienia z odciskami łap wilka, który znajdował się w tej miejscowości. W 1646 i 1648 roku ten kamień był zaznaczony w planie Wilna. W 1859 roku kamień opisał archeolog i historyk Adam Kirkor.
W ok. 1937 roku kamień został wykorzystany do budowy bruku. Pozostała tylko nazwa miejscowości i legenda o wilku i kozie. Według legendy, diabeł zamienił się w wilka, by pożreć młodą kózkę. Uciekająca koza skoczyła na rozmiękczony przez diabła kamień, ale była zwinna lekka, więc go przeskoczyła, zostawiając tylko odcisk kopytka. Na kamień wpadł też wilk zostawiając na nim ślad swej łapy. Koza zdołała umknąć, a diabeł pozostał z niczym. Według innej wersji tej legendy, uciekająca od wilka kózka skoczyła na kamień, ale zapiał kogut i wilk uciekł, zostawiając na bryle odcisk swej łapy.
Istnieje kilka podań o Wilczej Łapie. Jedna głosi o tym, że w okolicznych lasach było wiele wilków, które zostawiły sporo śladów na ziemi i stąd nazwa miejscowości Wilcza Łapa.
