Zakończono prace konserwatorskie przy grobie Norwida w Montmorency

2021-09-24, 14:41
Oceń ten artykuł
(1 głos)
Symboliczny grób Cypriana Kamila Norwida w Montmorency Symboliczny grób Cypriana Kamila Norwida w Montmorency Fot. Instytut Polonika

W Roku Norwidowskim, ustanowionym przez Sejm RP, tuż przed rocznicą urodzin Cypriana Kamila Norwida, Instytut Polonika zakończył ostatni etap wieloelementowych prac przy symbolicznym grobie poety na cmentarzu Les Champeaux w Montmorency we Francji.

Jak informuje Instytut Polonika, symboliczny grób Cypriana Kamila Norwida poddano gruntownemu oczyszczeniu za pomocą metod mechanicznych i chemicznych. Usunięto elementy sczerniałe, naloty i zielone nawarstwienia powstałe na skutek korozji. Przeprowadzono miejscowe odsolenie kamieni, uzupełnienie ubytków w podstawie płyty nakrywającej grób i zabezpieczenie przed wilgocią elementów wapiennych pomnika. Wykonany z brązu medalion poddano odtłuszczaniu, konserwacji oraz zabezpieczeniu woskiem syntetycznym. Uwydatniono również liternictwo na steli i płycie nakrywającej, natomiast rekonstrukcję i uzupełnienia scalono kolorystycznie.

Po raz ostatni grób Norwida, znajdujący się na tej największej polskiej nekropolii we Francji, poddano konserwacji w 2007 r. W ciągu minionych kilkunastu lat stan obiektu pogorszył się na tyle poważnie, że konieczne było przeprowadzenie ponownych prac.

Realizatorem projektu było Towarzystwo Opieki nad Polskimi Zabytkami i Grobami Historycznymi we Francji.

Polski wieszcz Cyprian Kamil Norwid zmarł w 1883 roku w kościelnym przytułku  Domu św. Kazimierza w Ivry pod Paryżem i tam został pochowany, ale po pięciu latach wygasła licencja na zachowanie nagrobka, więc szczątki przeniesiono na polski cmentarz w Montmorency i pogrzebane w zbiorowej mogile. W 2001 roku urnę z ziemią z grobu przeniesiono do Krypty Wieszczów Narodowych na Wawelu.

 

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24