Świątynia jest jednym z ważniejszych zabytków miasta, a jednocześnie jedną z najsłabiej rozpoznanych pod względem dziejów budowlanych.
Według legendy pierwszy kościół w tym miejscu miał powstać jeszcze za czasów Giedymina. W roku 1408 wielki książę Witold ufundował tutaj kościół parafialny pw. Świętego Ducha, przekazany dominikanom przez wielkiego księcia Aleksandra w roku 1501. Ci też wznieśli obok swój klasztor. Kompleks niszczony był przez pożary w 1610 i 1655 r. Po nich też miały miejsce kolejne odbudowy. W latach 1679–1688 miała miejsce kompleksowa przebudowa kościoła, podczas której otrzymał on obecne rozmiary. Świątynia po kolejnym uszkodzeniu przez pożar i kolejnej odbudowie w latach 1752–1760 dostała obecną kopułę i fasadę. Mimo kasaty klasztoru kompleks przetrwał do dnia dzisiejszego w formie zbliżonej do XVIII-wiecznej. W okresie powojennym kościół pw. św. Ducha stał się ostoją polskości w Wilnie.
Sama świątynia obecnie jest we względnie dobrym stanie, budynki klasztorne – mimo podjętych jeszcze w latach 80. XX w. prac remontowych – są jednak w znacznej mierze zdewastowane.
Prawa autorskie: Instytut Polonika
Rok wydania: 2023
Czas trwania: 6:22
