Karolina Lizurej od dawna interesuje się historią Powstania Warszawskiego w okupowanej przez Niemców Warszawie, które było zarówno tragiczne, jak i heroiczne. Był to czas wielkiej polskiej historii i małych osobistych życiorysów. Współczesność pokazuje nam, że historia się powtarza. Wojna na Ukrainie ujawnia kruchość współczesnego społeczeństwa, które charakteryzuje poszukiwanie subiektywnego poczucia spełnienia i sukcesu. Jednak wartość osoby jest dana niezależnie od jej sukcesu, ponieważ człowieczeństwo jest jakością samą w sobie. Wciąż uczymy się, że możemy znieść głód, wojnę, biedę i choroby, ale nikt nie może wytrzymać zbytniej obfitości, bo dobrobyt przyprawia nas o apatię. W dzisiejszych czasach symbole kulturowo-historyczne pozbawione są znaczenia. Wynikające z tego impulsy pokazują, że tradycja chrześcijańska, będąca częścią naszej europejskiej tożsamości, jest często nonszalanckim pustym frazesem. Karolina Lizurej inspirowała się surrealistyczną poezją polskiego poety Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. W kontekście wojny poeta mówił o miłości, która musi zakończyć się śmiercią i stratą. Artystka wyartykułowała to wszystko w ramach tematu aniołów, nieba i ruin ciał i miast. Instalacja Karoliny Lizurej pokazuje, że życie jest wyzwaniem na drodze do odnalezienia ducha, który zwycięża materialność. Każdy element jej instalacji to rodzaj medytacji, modlitwy i metafizycznej przestrzeni.

Polska artystka Karolina Lizurej jest zafascynowana i zainspirowana historiami. Jej twórczość zawiera w sobie złożoność rzeczywistości, w której żyjemy i w której dobro nieustannie walczy ze złem pod różnymi postaciami. Opowiadanie historii pomaga nam znaleźć wspólny wątek, który pozwala nam zrozumieć nie tylko różne pokolenia, ale także naszą własną tożsamość. Zanurzając się w opowieści, możemy znaleźć mądrość, radę i zakotwiczenie w jakimś czasie i miejscu. Karolina Lizurej opowiada historie poprzez haftowane rysunki. Przekracza granicę między tkaniną a rysunkiem. Używa nici zamiast ołówka. Jej technika haftu wielkoformatowego jest bardzo zbliżona do rysunku, gdzie nitki na białym tle świadczą o teraźniejszości dotyczącej tradycji ucieleśnionych w sztuce ludowej.

Lenka Sýkorová, kurator

Organizatorzy: Galeria ASP w Wilnie ARTIFEX, Instytut Adama Mickiewicza, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Instytut Polski w Wilnie