Październik to pora na ostatnie zbiory i porządki w ogrodzie przed zimą, ale jest to także doskonały czas na sadzenie drzew i krzewów owocowych.

Niektóre sady co drugi rok świecą pustką, ponieważ jabłonie, śliwy czy inne drzewka owocowe w nich rosnące nie wydają owoców co sezon, chociaż korzystały z odpowiedniej pielęgnacji i miały zapewnione właściwe ku temu warunki. Jak się okazuje jest to przemienność owocowania, zjawisko naturalne dla roślin, które potrzebują odpoczynku po bujnym owocowaniu w przeszłym sezonie. Chociaż zdarzają się wyjątki.

Dla każdego działkowca, sadownika czy ogrodnika najważniejszy jest bogaty plon. Aby tak się stało muszą być bujne krzewy gęsto pokryte kwieciem i gałęzie drzew uginające się od owoców. Dlatego nie należy zapominać o ważnej pracy wykonywanej w marcu - przycinaniu krzewów i drzew wiosną, co jest niezwykle istotnym zabiegiem dla lepszej kondycji uprawianych roślin. Nie bez znaczenia jest także czas, w którym cięcie będzie wykonywane.

Konieczność oprysków drzew owocowych na przedwiośniu, czyli w marcu, polega na tym, by uchronić drzewka od chorób i szkodników, które mogą zaatakować sad w ciągu bieżacego  sezonu.

Piękno, które tworzą kwitnące drzewa owocowe w sadach i ogrodach, potrafi zauroczyć i nakłonić do malowania obrazów oraz do pisania lub układania wierszy albo piosenek. Po kilku miesiącach znowu można będzie delektować się i podziwiać smak owoców tych drzew. Jednakże się zdarza, że drzewa chorują, a więc trzeba je chronić przed szkodnikami, wirusami i bakteriami.

W marcu, mimo innych zabiegów w sadzie i ogrodzie, jest najdogodniejszy termin, by rozpocząć cięcia sanitarne i prześwietlające drzew owocowych i liściastych krzewów ozdobnych kwitnących latem oraz jesienią.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24