Zmiana czasu z zimowego na letni jest dokonywana w ostatnią niedzielę marca o godzinie 3 nad ranem poprzez przesuwanie wskazówki zegarów na godzinę 4.

Czas letni będzie obowiązywał  do ostatniej niedzieli października, kiedy znów przejdziemy na czas zimowy.

Z czasu letniego na zimowy przechodzimy po to, aby jak najskuteczniej wykorzystać światło słoneczne, by w ten sposób oszczędzać źródła energii. Krytycy zaś pomysłu twierdzą, że zmiana czasu ma ujemny wpływ na zdrowie.

Na Litwie, jak i w całej Unii Europejskiej, wskazówki zegarków mieszkańcy przesuwają dwukrotnie w ciągu roku.

Zarówno Komisja Europejska, jak i Parlament Europejski są zgodni co do tego, że należy zrezygnować ze zmiany czasu, jednakże do tej pory nie udało się osiągnąć wspólnego porozumienia w tej sprawie we wszytskich państwach członkowskich.

Pierwszy na pomysł przesuwania wskazówek zegara wpadł amerykański uczony i polityk Benjamin Franklin. Zauważył on, że gdyby ludzie wstawali i kładli się spać wcześniej, zyskałaby na tym gospodarka.

Tropem tym poszedł Brytyjczyk William Willet. Był tak przekonany o genialności pomysłu, że w 1907 r. opublikował broszurkę „The Waste of Daylight" („Marnowanie światła dziennego"). W opracowaniu wyliczył, że gdyby w okresie letnim przestawić zegary o 80 minut, można byłoby zaoszczędzić na oświetleniu kilka milionów funtów. Rząd brytyjski do wyliczeń Willeta podchodził sceptycznie. Tematem zainteresowali się natomiast Niemcy, którzy 30 kwietnia 1916 roku 30 kwietnia 1916 roku obywatele II Rzeszy pierwsi na świecie przesunęli zegarki o godzinę do przodu.

W ich ślady poszły kolejne europejskie państwa, a wraz z nimi Amerykanie, którzy 19 marca 1918 roku ogłosili obowiązek stosowania czasu letniego na czas wojny. Strategiczna decyzja miała dać oszczędność ogromnych ilości paliwa wykorzystywanego do produkcji energii elektrycznej.

Dziś czas letni obowiązuje w prawie 70 krajach świata.