Aby powstała taka kwitnąca, zielona ściana, zależy od wyboru rośliny. Rośliny pnące mogą być jednoroczne, które w zależności od chęci można co roku wymieniać na inne gatunki, czy wieloletnie, by tylko raz wysiać i mieć na lata kłopot z głowy.
Dobierając roślinę poleca się zwrócić uwagę na wystawę słoneczną, na której ma się posadzić roślinę; na odporność na zanieczyszczenia; podłoże, jakie jest przy ogrodzeniu; kolor i zapach kwiatów; odporność na mróz; siłę wzrostu oraz obecność organów czepnych.
Jeżeli się chce uzyskać szybki, ale jedynie sezonowy efekt, najlepiej zdecydować się na pnącza jednoroczne. Pnącza tego gatunku należy siać pod koniec kwietnia wprost do gruntu. Zapewniając im tylko odpowiednią ilość wody oraz regularne nawożenie da się szybko zauważyć, że te rośliny sukcesywnie osiągnęły maksymalną wysokość.
Do takich gatunków należą przede wszystkim wilce osiągające wysokość nawet 3 metrów. To bardzo atrakcyjna roślina należąca do pnączy jednorocznych o silnym wzroście. Jego nasiona wysiewa się pod koniec kwietnia wprost do gruntu. Wilec w sezonie może osiągnąć nawet 3 m wysokości. Natomiast kwiatostany są o różnych barwach, ale najczęściej spotykane są w różnych odcieniach fioletu. Lubi żyzną i przepuszczalną ziemię, szczególnie dobrze się rozwija na glebach bogatych w torf.
Do grona takich roślin należy też groszek pachnący, który dorasta w sezonie nawet do 2,5 m. Lubi stanowiska słoneczne lub lekko zacienione, a można go uprawiać na każdej glebie byle tylko chociaż trochę była przepuszczalna. Te jednoroczne rośliny w dobrych warunkach mogą się same wysiać i w kolejnym roku od początku rozpocząć swoją szybką, intensywną wegetację.
Pragnąc uzyskać długotrwały efekt najlepiej zdecydować się na wieloletnie gatunki roślin pnących. Przede wszystkim są to rośliny mrozoodporne, które co roku przyrastają nieco mniej niż jednoroczne, ale z każdym sezonem stają się gęstsze, mocniejsze i bardziej efektowne.
Co się tyczy pnączy do ogrodzeń przy ulicach, to jest ich bardzo wiele gatunków. Osłonić ogród od ruchliwych ulic najlepiej się uda wysiewając przy ogrodzeniach pnącze jednoroczne, jednakże takie, którym nie przeszkadzają okolice ulicy.
Do nich należy chmiel japoński. Roślina jest odporna na niskie temperatury i może być uznawana za roślinę wieloletnią. Chmiel japoński lubi ziemię średniej jakości, słońce i osłonięcie od wiatru.
Zimozielone rośliny pnące przy ogrodzeniu to gwarancja, że zieloną osłonę zapewni się również zimą. Do tej grupy pnączy należy bluszcz pospolity – szybko rosnąca, wieloletnia roślina z charakterystycznymi, sercowatymi liśćmi różnej wielkości, z korzeniami czepnymi, dzięki nim bardzo szybko obrasta mury oraz ażurowe, drewniane pergole, a nawet drzewa, np. sosny czy olchy.
Jeżeli poza osłoną chce się z ogrodzenia zrobić kwitnącą ozdobę, to można posadzić te rośliny, które lubią się wysoko wspinać, a przy tym obficie kwitnąć. W tym przypadku warto sięgnąć po nasturcję pnącą. Jest to jednoroczna, silnie rosnąca roślina o charakterystycznych, wiotkich liściach, która może osiągnąć nawet 3 m wysokości, ma czerwone kwiaty o wielkości do 7 cm. Ponadto kwiaty nasturcji pnącej są jadalne i zawierają wiele witamin oraz minerałów, więc mogą być świetnym dodatkiem do wiosennych i letnich sałatek.
Silnie rośnie i gęsto porasta ogrodzenia należąca do pnączy tunbergia oskrzydlona. Roślina tworzy doskonałą osłonę przed wiatrem. Jej kwiaty są symetryczne, z czarnym, kontrastowym środkiem. Roślina lubi glebę żyzną i przepuszczalną.
Natomiast kobea pnąca kwitnie na fioletowo na pędach, które osiągają prawie 4 m wysokości. Ma wąsy pnące, dzięki którym trzyma się ogrodzeń bardzo mocno. Kwiaty pojawiają się od lipca do października. Lubi wspinać się szczególnie po wszelkiego rodzaju siatkach.
Dekoracyjne pnącza, które nadają się na wystawę północną, gdzie obszar jest zacieniony to kokornak wielkolistny, który doskonale rośnie właśnie w cieniu. Ma duże, ciemnozielone liście i może dorastać do 10 m, kwitnie drobnym kwieciem od maja.
Bogato porasta każde ogrodzenie, wytwarzając dekoracyjne liście także dławisz okrągłolistny. Jego liście jesienią przebarwiają się na żółto. Może dorastać nawet do 12 m. Ma wyjątkowo dekoracyjne, czerwone owoce w żółtobrązowych, charakterystycznych osnówkach itd.