Aronia – to krzew, który dorasta do 1-2 m wysokości, jest spokrewniony z jarzębiną, należą do tej samej rodziny różowatych oraz jabłonią i gruszą – wspólna podrodzina jabłkowych.
Aronia zakwita w drugiej połowie maja białymi, drobnymi kwiatami zebranymi w baldachogrona, jest czarnoowocowa – „Aronia melanocarpa”.
W drugiej połowie lata aronia dojrzewa. W miejscu drobnych kwiatów pojawiają się czarnofioletowe, jadalne jagody. Na jesień liście rośliny przebarwiają się na złocisty, pomarańczowy i czerwonawy kolor, wspaniale ozdabiając ogród. Krzew jest odporny na duże mrozy. Nie boi się nawet -35 st. C, dlatego nie wymaga dodatkowego okrywania na zimę.
Poza jadalnymi owocami i walorami dekoracyjnymi, do zalet aronii należą niewygórowane wymagania i zdolność do dostosowania się do różnych warunków glebowych. Preferuje ona podłoża wilgotne, piaszczysto-gliniaste i o kwaśnym odczynie - pH w przedziale 5-6,5.
Ponadto aronia nie wymaga stanowiska nasłonecznionego, poradzi sobie również w półcieniu. Roślina doskonale nadaje się do nasadzeń w formie żywopłotów, w mniejszych grupach (rozstawa to 1,5 m na 3,5 m) lub pojedynczo. Można ją zaszczepić i będzie ciekawie się prezentowała na pniu jarzębiny.
Pielęgnacja aronii jest bardzo łatwa. Krzew ma szeroko rozbudowany system korzeniowy, dzięki temu nie trzeba go podlewać, gdyż nie przepada za nadmiarem wody. Wyjątek stanowią intensywne susze. Średnio co dwa lata zaleca się przeprowadzać cięcie prześwietlające. Zimą usuwa sie stare zwisające pędy. Wiosną lub późną jesienią można usuwać odrosty korzeniowe, które nadmiernie go zagęszczają.
Aronię można sadzić do późnej jesieni, aż do pierwszych przymrozków. Szybszy plon zbierze się, gdy wybierze rośliny rozmnażane z sadzonek lub odrostów. Okazy uzyskane z nasion wytwarzają owoce po ok. 2-3 latach. Wybierając sadzonki z odkrytym systemem korzeniowym, należy pamiętać o usunięciu uszkodzonych pędów i skróceniu pozostałych o połowę tuż przed posadzeniem. Aronia nie potrzebuje dodatkowej ochrony chemicznej, ponieważ jest odporna na choroby i szkodniki.
Nawożenia zaś wymagają tylko młode okazy, które w pierwszym i w drugim roku od posadzenia podsypuje się nawozem wieloskładnikowym.
Owoce aronii pojawiają się w drugim roku od posadzenia. Przeważnie zbiory owoców prowadzi się od sierpnia do października. Dojrzałość owoców poznaje się po czerwonym zabarwieniu miąższu. Natomiast owoce zbierane po pierwszych przymrozkach pozbawione są swojego charakterystycznego cierpkiego posmaku. Mrożenie także umożliwia złagodzenie kwaskowatości. Do osłodzenia przetworów z aronii – soku, syropu, konfitury itd. – warto dodać liście wiśni.
Na podst. Deccoria.pl
