Wyróżnia się dwie odmiany albinizmu. Pierwsza z nich to tzw. leucyzm, który jest niedoborem barwników, ale nie tylko melaniny. Bielactwo może też być nabytym. Jest to choroba o podłożu autoimmunologicznym lub autotoksycznym. Jednakże bielactwo bywa take i wrodzone, czyli typowy albinizm. Niekiedy dochodzi nawet do leukotrichii, do tzw. pourazowego odbarwienia włosa.

Zwierzęta z albinizmem wyglądają uroczo, ale brak melaniny w ich ciałach powoduje sporo dla nich trudności. Złożony polimer determinuje kolor skóry i włosów oraz może wpływać na wzrok i jego rozwój. Oznacza to, że oprócz tego, że potencjalni drapieżcy mogą znacznie łatwiej zauważyć ofiarę. Dlatego chore na albinizm zwierzęta najczęściej zmagają się z podstawowymi umiejętnościami przetrwania.

Albinizm wśród zwierząt dotyczy najczęściej królików, szczurów, myszy, tchórzy, papug oraz niektórych gadów, płazów… oraz roślin.

Na podst. Onet.pl (All that interesting)