Winorośle w Szampanii uprawiano już w epoce gallo-romańskiej. Produkowane tam wina zaliczano do „win francuskich”, które zyskiwały sławę w całej Europie. Alkohol z tego regionu popularny był na dworach francuskich oraz angielskich. Rewolucjonistą w produkcji szampana był mnich Dom Pierre Pérignon (1638-1715). Gdy po wielu trudach i błędach mnichowi udało się doprowadzić do perfekcji proces fermentacji napoju, rzekomo miał wybiec i krzyknąć: „Bracia chodźcie prędko, właśnie spróbowałem gwiazd”. Dzięki niemu też wprowadzono korek z dębu, który był przywiązywany do butelki włóknem konopnym, co sprawiało, że wino zachowywało świeżość. Mnich był odpowiedzialny także za wzmocnienie szkła butelek, w których znajdowało się musujące wino. Wyeliminowano tym samym wadę szampana – częste pękanie butelek z jego zawartością.

Czym charakteryzuje się prawdziwy szampan od wina musującego? Istnieje kilka warunków, które muszą zostać spełnione, by trunek mógł nosić to zaszczytne miano. Wino musi być wyprodukowane wyłącznie z trzech szczepów winogron: chardonnay, pinot noir i pinot meunier. Nie może być sztucznie nasycone dwutlenkiem węgla. Prawdziwego szampana cechuje proces podwójnej fermentacji, z czego ta druga powstaje poprzez naturalny proces dojrzewania w butelce. Prawdziwy szampan to kosztowny wydatek, gdyż zapłacimy głównie za nazwę zarezerwowaną dla trunku. O jego autentyczności świadczyć będzie etykieta, gdzie podane będzie, z jakiego szczepu został wyprodukowany oraz rocznik. Nieco tańszą, choć równie dostojną alternatywą będą wina musujące. Wiele z nich jest produkowanych również bez użycia dwutlenku węgla i z takich samych lub podobnych szczepów winogron, ale już poza regionem Szampanii. Dlatego nie przysługuje im nazwa „szampan” (np. Blanquette de Limoux).

Rota