Na mapie nowego szlaku oznaczono 24 obiekty, które są związane z lodowcem.
Autor treści „Tropem mamuta” – geolog Simonas Saarmann zachęca poznawać nie tylko architekturę Wilna, ale też jego geologię, z jakiego podłoża zostały utworzone niektóre stare budowle.
Szlak obejmuje trzy wątki – „Prehistoryczne zwierzęta”, „Warstwy okresu lodowcowego”, „Krajobraz okresu lodowcowego”. Na przykład w posadzce kościoła Wszystkich Świętych w Wilnie można zobaczyć mięczaka, który żył przed 480 mln laty.
Wybierając temat „Prehistoryczne zwierzęta” można udać się w podróż po Wilnie śladami mamutów. Trasa prowadzi na ul. Smėlio, na której w 1957 roku podczas prac budowlanych znaleziono kości mamuta, także zaprasza do Muzeum Geologii i Mineralogii Uniwersytetu Wileńskiego przy ul. M. K. Čiurlionio, gdzie eksponowane są rozmaite znaleziska z prehistorycznych czasów.
Udając się szlakiem „Warstwy okresu lodowcowego” w alei Giedymina znajdziemy m.in. „krewnych” największego na Litwie głazu Puntukas w Oniksztach, także obejrzymy porfiry, które lodowiec przywlókł ze sobą ze Skandynawii.
Liczne ślady działalności lodowca znajdziemy w stołecznym krajobrazie. Na szlaku jest 12 przestrzeni miejskich, które opowiadają o niespodziewanych faktach, np. kiedyś rzeka Południowo-Wschodnia (pra-Wilia), niosąc topniejące wody polodowcowe, płynęła w odwrotnym kierunku niż dziś.
W mapę szlaku „Tropem mamuta” można zaopatrzyć się w Centrach Informacji Turystycznej, a w pierwszej połowie czerwca samorząd stołeczny zaprosi też na wycieczkę „Śladami mamuta” z przewodnikiem.
Więcej informacji znajdziemy na https://neakivaizdinisvilnius.lt/studijos/marsrutas-paskui-mamuta/
