Wchodzące w skład cennego znaleziska monety, jak się okazało, najstarsze pochodzą z czasów panowania Hadriana (117-138 lat n. e.). Najmłodsze monety pochodzą z ostatnich lat panowania Septymiusza Sewera (pocz. III w.).

Kierownikiem projektu ze strony polskiej jest badacz z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego dr hab. Radosław Karasiewicz-Szczypiorski, który powiedział m. in., że wszystkie numizmaty zostały znalezione bardzo blisko siebie, wewnątrz rzymskiego fortu Apsaros. Ze strony gruzińskiej pracami przy wykopaliskach kieruje prof. Shota Mamuladze z Uniwersytetu im. Shoty Rustavelego w Batumi oraz Muzeum i Rezerwatu Gonio-Apsaros.

Przewiduje się, że sezon wykopalisk potrwa do końca lipca. Polscy i gruzińscy badacze-archeolodzy będą wspólnie kontynuować poszukiwania kolejnych monet. Dr Piotr Jaworski, numizmatyk ekspedycji z Instytutu Archeologii UW, przewiduje, że dotychczas znalezione monety mogą stanowić tylko niewielką część większego skarbu. Skarb mógł być rozproszony w wyniku późniejszych prac ziemnych i budowlanych na terenie fortu, ponieważ wiele się tu działo w ciągu tylu stuleci. W forcie Apsaros po Rzymianach stacjonowały garnizony bizantyjskie, osmańskie i nawet sowieckie.

Ciekawym jest także fakt, że wszystkie odkryte monety z odnalezionego przez archeologów skarbu pochodzą z mennicy w Cezarei, stolicy Kapadocji, z miejsca, które oddalone jest około 1000 km od fortu Apsaros. Monety są wykonane z brązu i ze srebra.

Kilkanaście lat temu w forcie w Apsaros już odkryto jeden skarb z tego okresu. Zawartość skarbu liczyła ponad 40 srebrnych monet, z których najmłodsze pochodziły z czasów panowania Karakalli (pocz. III w.). Przypuszcza się, że monety mogli schować żołnierze rzymscy tuż przed wyprawą przeciwko Partom. Badacze-naukowcy uważają, że obecnie odkryte monety ukryto mniej więcej w tym samym czasie.

Zbudowany około 2 tysięcy lat temu na granicy rzymskiej prowincji Kapadocja fort Apsaros pełnił ważną rolę w systemie obrony wschodnich rubieży Cesarstwa Rzymskiego. A przede wszystkim ze względu na strategiczne położenie. Kierownik badań ze strony polskiej dr hab. Karasiewicz-Szczypiorski jest zdania, że „dlatego każdego roku prace na tym stanowisku dostarczają nowych, unikalnych odkryć”.

Najistotniejszym osiągnięciem zespołu archeologów od 2014 r. kierowanego przez dr. hab. Radosława Karasiewicza-Szczypiorskiego w forcie Apsaros było odkrycie części budynku łaźni. Budynek był zbudowany w drugiej połowie I w. n. e. Największym zaskoczeniem była mozaika zdobiąca podłogę w jednym z pomieszczeń kąpielowych. Ta łaźnia była jedną z części rezydencji dowódcy garnizonu.

Na podst. PAP