90 lat temu ruszyła Rozgłośnia Wileńska Polskiego Radia

2018-01-16, 10:15
Oceń ten artykuł
(3 głosów)
90 lat temu ruszyła Rozgłośnia Wileńska Polskiego Radia © Teresa Worobiej

90 lat temu rozpoczęła nadawanie Rozgłośnia Wileńska Polskiego Radia.


Oficjalne otwarcie radiostacji wileńskiej nastąpiło 15 stycznia 1928 roku. Uroczystości rozpoczęły się od transmisji Mszy św. z katedry wileńskiej. Poświęcenie stacji nastąpiło o 17 00. Okolicznościowe przemówienia wygłosili: dyrektor Polskiego Radja Zygmunt Chamiec, Wojewoda Wileński Władysław Raczkiewicz, generał Bolesław Popowicz i przedstawiciel Związku słuchaczy miasta Wilno ob. Alfred Kopeć. Po odegraniu Mazurka Dąbrowskiego przed mikrofonem wystąpił chór "Echo" a "Sonety Krymskie" Adama Mickiewicza recytował Juliusz Osterwa.

Pierwsze osiem lat działalności radiowcy przepracowali w willi przy ulicy Witoldowej 21 na Zwierzyńcu.

Willa była zbyt ciasna. Na tyle, że – jak wspominają pracownicy – trzecie studio urządzone zostało w łazience. Rozpoczęto więc wstępne przymiarki do przeprowadzki. Pod uwagę brane były dwie lokalizacje – przy ulicy Końskiej na Starym Mieście oraz przy ulicy Mickiewicza w budynku po kinoteatrze Polonia. Ostatecznie wybrana została ta druga opcja. Przeprowadzka odbyła się pod koniec października 1935 roku. „Kalendarium 75 lat Polskiego Radia” przy tym wydarzeniu podaje datę 25 listopada. W dawnej sali kinowej o powierzchni 220 m2 i wysokości 7,5 metra zorganizowane zostało największe w Polsce studio koncertowe. Ogółem nowy lokal zajmował powierzchnię około 1000 m2.

Wieże antenowe stanęły na południowych przedmieściach Wilna, na wzgórzu przy trakcie lidzkim w dzielnicy Lipówka. Rok po przeprowadzce rozgłośni pod nowy adres stacja nadawcza na Lipówce została wzmocniona do 50 kW. Oficjalne uroczystości, w których wzięli udział arcybiskup Romuald Jałbrzykowski, wojewoda wileński Ludwik Bociański, dyrektor programowy Polskiego Radia z Warszawy Piotr Górecki, kierownik literacki Witold Hulewicz, kierownik techniczny budowy inż. Tadeusz Dąbrowski i dyrektor wileńskiej rozgłośni Juliusz Petry, odbyły się 7 listopada 1936 roku. Tego samego dnia arcybiskup poświęcił też siedzibę przy ulicy Mickiewicza.

Na całych Kresach Polskie Radio dysponowało wówczas tylko dwoma stacjami nadawczymi – w Wilnie i we Lwowie.

Wybuch wojny zatrzymał serce Rozgłośni Wileńskiej. 16 września 1939 roku w południe niemieckie samoloty zbombardowały stację na Lipówce.

Młodzież wileńska, nawiązując do tradycji radiofonii przedwojennej, w 2016 roku założyła „Radio Wilno”.

Komentarze   

 
#15 Do Michała 2018-01-19 20:29
Cytuję Jan Kran:
Podoba mi się, że Radio Wilno nie szuka taniej sensacji, jakiś taki spokój z tego radia emanuje, skupienie na tym, co dla nas jest ważne i istotne


o właśnie
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#14 Do Michała 2018-01-19 20:28
Ta jasne. Skrzecząca na W. Beznadziejna ramówka, tandetne utwory jak w eremef czy zetce. To nie jest nasza polska rozgłośnia. Polskojęzyczna, ale nie nasza i nie dla nas.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#13 Michał 2018-01-19 15:50
Cytuję Luiza Kaczanowska:
Cytuję ana.logia:
Nie wyobrażam sonie Wilna bez prawdziwie polskiego radia, dlatego fajnie, że znaleźli się kontynuatorzy przedwojennej rozgłośni


jestem tego samego zdania. I tak marzy mi się jeszcze jakaś audycja o starym, przedwojennym Wilnie. O kulturze, sztuce, muzyce... ech


Tego jest sporo na radiu "Znad Wilii" ;D
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#12 Jan Kran 2018-01-18 21:17
Podoba mi się, że Radio Wilno nie szuka taniej sensacji, jakiś taki spokój z tego radia emanuje, skupienie na tym, co dla nas jest ważne i istotne
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#11 Mirek 2018-01-18 17:10
Cytuję Marta:
Polskie Radio Wilno codziennie transmitowało Mszę świętą z kaplicy Ostrobramskiej.

Polacy na Litwie zawsze byli znani ze swojej pobożności. Gdy Bóg jest na pierwszym miejscu, to wszystko jest na właściwym miejscu, jak pouczał św. Augustyn.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#10 Luiza Kaczanowska 2018-01-17 21:32
Cytuję ana.logia:
Nie wyobrażam sonie Wilna bez prawdziwie polskiego radia, dlatego fajnie, że znaleźli się kontynuatorzy przedwojennej rozgłośni


jestem tego samego zdania. I tak marzy mi się jeszcze jakaś audycja o starym, przedwojennym Wilnie. O kulturze, sztuce, muzyce... ech
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#9 ana.logia 2018-01-17 13:55
Nie wyobrażam sonie Wilna bez prawdziwie polskiego radia, dlatego fajnie, że znaleźli się kontynuatorzy przedwojennej rozgłośni
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#8 Jerzy 2018-01-17 10:43
W siedzibie radia przy ul. Mickiewicza utworzono największe w Polsce studio koncertowe. To się nazywa rozmach inwestycyjny. A przy okazji ten fakt potwierdza, że przedwojenne Wilno prowincją było co najwyżej tylko na mapie. A tak naprawdę był to prężny ośrodek kultury i nauki polskiej, gdzie pracowali wybitni specjaliści w swoich dziedzinach.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#7 Anatol 2018-01-16 23:18
A dzisiaj mamy Radio Wilno, które pięknie nawiązuje do tradycji
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#6 mac56 2018-01-16 20:42
Życzę, by obecne Radio Wilno nadal się rozwijało, obrany kierunek jest prawidłowy, mamy sporo o naszej rzeczywistości, ciekawe wywiady w "Rozmowie dnia" na aktualne dla nas tematy, no i "Okienko liryczne", w których pojawiają się talenty poetyckie Wileńszczyzny. Powodzenia!
Cytować | Zgłoś administratorowi
 

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Piątek, 8 listopada 2024 

    Łk 16, 1-8

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Jezus mówił do uczniów: „Był pewien bogaty człowiek. Miał on zarządcę, którego oskarżono, że trwoni jego majątek. Wezwał go więc i oświadczył mu: «Cóż to słyszę o tobie? Rozlicz się ze swego zarządzania, bo już nie będziesz mógł zarządzać». Wtedy pomyślał sobie zarządca: «Co zrobię, skoro mój pan pozbawia mnie zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem, co zrobię, żeby ludzie przyjęli mnie do swoich domów, gdy zostanę usunięty z zarządu». Przywołał dłużników swego pana, każdego z osobna, i zapytał pierwszego: «Ile jesteś winien mojemu panu?». Ten odpowiedział: «Sto beczek oliwy». Wtedy powiedział mu: «Weź swoje zobowiązanie, usiądź i napisz szybko: pięćdziesiąt». Potem zapytał drugiego: «A ty ile jesteś winien?». Ten odpowiedział: «Sto miar zboża». Polecił mu: «Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt». Pan pochwalił nieuczciwego zarządcę za jego rozsądek. Bo synowie tego świata są wśród podobnych sobie bardziej rozsądni niż synowie światłości”.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24