Wrzosy, które od czasu, gdy zyskały sobie popularność jako roślina dekoracyjna można spotkać nie tylko w ich środowisku naturalnym. Obecnie uprawia się je na rabatach oraz w donicach na balkonach, tworząc piękne jesienne kompozycje. Jednakże oprócz właściwości dekoracyjnych, wrzosy posiadają także i liczne właściwości prozdrowotne. Jak wiadomo, miód wrzosowy jest ceniony wyżej nad wszystkie inne miody. Natomiast z kwiatów tej leśnej rośliny można sporządzić herbatę o wyjątkowym smaku oraz pomocnym działaniu w zwalczaniu wielu dolegliwości zdrowotnych.

Chociaż wrzosy mienią się feerią barw, jednakże zawsze kojarzą się z przybyciem jesieni. Rośliny te są nieskomplikowane w uprawie, więc coraz częściej można je spotkać poza granicami lasów i gajów. Wrzosy zdobyły szeroką popularność jako element dekoracyjny, ponieważ dobrze rosną w ogrodzie, świetnie prezentują się w pojemnikach ustawionych na nasłonecznionym tarasie albo na balkonie i niezależnie od tego, gdzie się je posadzi, na pielęgnację tych roślin poświęca się zaledwie minimum uwagi.

Złotak wysmukły, czyli borowik, który przybył do Europy ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, intensywnie się rozprzestrzenia w polskich i litewskich lasach. Jego masowe pojawienie się spodziewane jest we wrześniu. Grzyb jest bardzo podobny do rodzimego prawdziwka, ale czy można go bezpiecznie zjadać?

Roślina o cudnych fioletowych kwiatach najpiękniej wyglądająca jesienią to wrzos, który jest także symbolem przemijającego lata. Od jego nazwy pochodzi również określenie miesiąca – wrzesień. Wrzos jest zaledwie krzewinką, ale o bardzo szerokim zastosowaniu. W czasach, kiedy jeszcze nie znano herbaty pijano ciepłe napary z wrzosu. Leczono nim także choroby i wyrabiano miotły.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24