Jak dochodzi do zakażenia?
Szkarlatyna to ostra choroba zakaźna, wywoływana przez bakterię paciorkowcową. Przenoszona jest drogą kropelkową, poprzez bliski kontakt z osobą chorą lub zakażoną: poprzez wdychanie kropelek wydzielanych przez osobę zakażoną podczas kaszlu lub kichania, a także przez kontakt ze śliną lub wydzieliną z nosa chorego. „Można zarazić się od osoby zakażonej, która mówi, kicha lub kaszle, albo od osoby zdrowej, tj. nie mającej objawów charakterystycznych dla choroby, ale będącej nosicielką bakterii. Szkarlatyną można się także zarazić pijąc lub jedząc z tych samych naczyń, z których korzysta chory, dotykając obszarów skóry dotkniętych paciorkowcami” – wyjaśnia Lina Balaišienė, główna specjalistka Wydziału Chorób Zakaźnych NVSC.
Podstawowe objawy – gorączka, ból gardła i wysypka
Początek choroby jest nagły, objawiający się gorączką (do 40°C), bólem gardła i głowy, nudnościami, czasami wymiotami, brakiem apetytu, ogólnym złym samopoczuciem. Czasami na szyi pojawiają się powiększone węzły chłonne, migdałki opuchnięte i zaczerwienione, język pokrywa się białym nalotem (przypominającym białą truskawkę), który po zniknięciu nalotu (po 4-5 dniach) przypomina czerwoną truskawkę. Pojawia się wysypka na skórze pod uszami, na klatce piersiowej i pod pachami, może też pojawić się na całym ciele. Po 7-10 dniach od pierwszych wysypek skóra zaczyna się łuszczyć.
Szkarlatyna zwykle nie jest ciężką chorobą, ale w niektórych przypadkach mogą wystąpić powikłania: zapalenie węzłów chłonnych, ostre zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Nieleczona lub nieskutecznie leczona szkarlatyna może powodować uszkodzenie serca, nerek, płuc, uszu, kości i innych narządów.
„Jeśli pojawią się nawet łagodne objawy choroby, należy natychmiast zgłosić się do lekarza rodzinnego, który zdiagnozuje chorobę i zaleci niezbędne leczenie. To nie tylko zapewni pomyślne wyleczenie, ale także zapobiegnie rozprzestrzenianiu się infekcji” – radzi przedstawicielka NVSC.
Przestrzeganie zasad higieny
Nie ma szczepionki przeciwko szkarlatynie, dlatego głównymi sposobami ochrony siebie i swoich bliskich przed tą wysoce zaraźliwą infekcją są – prawidłowa higiena rąk oraz etykieta kaszlu i kichania. Bardzo ważne jest również przecieranie wszystkich zmywalnych powierzchni i wentylacja pomieszczeń.
„Dzieci chore na szkarlatynę nie powinny uczęszczać do placówki edukacyjnej przez co najmniej 24 godziny po rozpoczęciu kuracji antybiotykowej. Powrót do placówki edukacyjnej jest możliwy tylko za zgodą lekarza. Zaleca się nie używać tych samych naczyń, których używa chory, często wietrzyć pomieszczenie, a także przecierać powierzchnie, unikać bliskiego kontaktu z chorym w domu” – zaleca Lina Balaišienė.
Bardziej szczegółowe informacje na temat szkarlatyny i zalecenia dotyczące profikaltyki szkarlatyny w placówkach edukacyjnych można znaleźć tutaj: https://nvsc.lrv.lt/lt/uzkreciamuju-ligu-valdymas/uzkreciamosios-ligos/ligu-aprasai-pagal-abecele/s/skarlatina/