Udający się na rehabilitację pacjent ma być już wyleczony z COVID-19. Nie może też mieć objawów typowych dla choroby koronawirusowej przez 90 dni od pierwszych objawów zakażenia.

Ministerstwo przypomina, że pacjenci po przebytej chorobie COVID-19 mogą skorzystać z usług rehabilitacji stacjonarnej lub ambulatoryjnej według skierowania od lekarza.

Ozdrowieńcy mogą skorzystać z rehabilitacji nie później niż 3 miesiące po aktywnym leczeniu szpitalnym. W przypadku COVID-19 świadczenia pierwszego etapu rehabilitacji leczniczej nie muszą być udzielone przed przystąpieniem do rehabilitacji leczniczej.

Rehabilitacja lecznicza po przebytej chorobie COVID-19 jest udzielana na podstawie nie tylko diagnozy pacjenta, ale także stopnia dysfunkcji biospołecznych, takich jak kontrola behawioralna, orientacja, zaburzenia ruchu, wyzwania związane z odbiorem informacji i komunikacją i in. Oznacza to, że tylko lekarz medycyny fizykalnej i rehabilitacji może zalecić odpowiednie leczenie rehabilitacyjne po pełnej ocenie stanu zdrowia pacjenta.

Należy zaznaczyć, że skierowania na rehabilitację leczniczą po przebytej chorobie COVID-19 nie są ograniczone i nie są wliczane do ogólnej liczby skierowań na rehabilitację leczniczą do zakładu opieki zdrowotnej określonej w umowie z terytorialną kasą chorych.

Resort zdrowia przypomina, że osoby, których stan nie spełnia kryteriów określonych w rozporządzeniu ministra w zakresie rehabilitacji leczniczej, ale doświadczają następstw zakażenia koronawirusem, mogą otrzymać szerszy zakres świadczeń rehabilitacyjnych pierwszego stopnia – masaż, kinezoterapia, terapia zajęciowa oraz fizjoterapia. Usługi te mogą być świadczone od razu, gdy tylko pozwala na to stan zdrowia pacjenta.

Wszystkie te świadczenia rehabilitacyjne są opłacane z budżetu Funduszu Obowiązkowego Ubezpieczenia Zdrowotnego.