Obecnie prawie 300 tys. osób nie posiada obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego. W przypadku choroby, leczenie może ich kosztować bardzo drogo, a płacić będzie trzeba z własnej kieszeni, gdyż dla osób nieubezpieczonych świadczona jest wyłącznie niezbędna pomoc medyczna.
Państwowa Kasa Chorych zwraca uwagę, że brak obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego może oznaczać wielkie ryzyko finansowe w przypadku choroby. Oto kilka przykładów, ile kosztowałoby wówczas leczenie:
12-19 tys. litów należałoby zapłacić, gdyby w przypadku naruszeń pracy serca planowo trzeba było wszczepiać defibrylator;
13-21 tys. litów wynosi cena operacji zastawek serca;
670-2 856 litów kosztuje leczenie zapalenia nerek;
1 308-4 311 litów wynosi koszt operacji usunięcia torbieli jajnika.
Osoby, które często podróżują, również powinny się koniecznie ubezpieczyć. Mając ubezpieczenie na Litwie (niezależnie od tego jakiej wielkości i kto płaci składki), mogą otrzymać nieodpłatne usługi z zakresu niezbędnej opieki lekarskiej. Mieszkańcy Litwy, którzy nie mają obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego, w przypadku choroby w innym kraju Unii Europejskiej za leczenie muszą płacić niemałe sumy. Oprócz tego, w „starych" krajach UE leczenie kosztuje znacznie drożej niż na Litwie.
56 proc. mieszkańców kraju jest ubezpieczonych na koszt państwa. Są to: emeryci, dzieci i uczniowie do lat 18, studenci studiów dziennych, zarejestrowani na Giełdzie Pracy bezrobotni, rodzice wychowujący dzieci, osoby niepełnosprawne, duchowni oraz inne osoby z grup socjalnych.
Wydatki za wyświadczone usługi z zakresu opieki zdrowotnej opłacane są takim osobom ze środków budżetu państwa, zaś płacone przez nich składki, w porównaniu z innymi grupami, są najmniejsze. W 2012 r. wielkość rocznej składki wynosiła 725 litów, w 2013 r. – 762 lity. Przeważającą część tych osób stanowią osoby w wieku starszym, opieka zdrowotna tych osób kosztuje najdrożej.
44 proc. objętych ubezpieczeniem osób ubezpiecza się samodzielnie, zaś wielkość płaconej przez nich składki zależy od pobieranych dochodów. Najmniejszą roczną składkę płacą pobierający minimalne wynagrodzenie – 1 080 litów (90 litów miesięcznie). Tymczasem średnia składka osoby pracującej jest większa: w 2012 r. wynosiła 2 294 lity, w 2011 r. – 2 210 litów. Osoby pracujące na Litwie, jak i w większości krajów Unii Europejskich, część składki płacą same, część natomiast płaci za nich pracodawca (6 proc. i 3 proc.).
W celu uniknięcia nadużyć i obrony interesów osób rzetelnie płacących państwu podatki proponowane jest doskonalenie regulacji prawnych dotyczących trybu wejścia w życie ubezpieczenia, czasu jego trwania i ważności.
Interesujące Państwa pytania można nadesłać na adres poczty elektronicznej:
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. lub zadać pod numerem informacyjnym Kasy Chorych 8-700-88 888.
