Czynniki sprzyjające jego rozwojowi to przede wszystkim wiek (chorują głównie mężczyźni po 60. roku życia), mutacje genów – BRCA1 i BRCA2, nieprawidłowa dieta, infekcje, przewlekłe stany zapalne, ekspozycja na promieniowanie jonizujące (praca w zakładach gdzie jest miedź, ołów, pestycydy).
Jak zapobiegać? Konieczny jest ruch i wysiłek fizyczny, właściwa dieta bogata w warzywa i owoce posiadające witaminę A, C i D.
Objawy: częste oddawanie moczu, obecność krwi w moczu lub w nasieniu, zatrzymanie moczu, bóle w okolicy krocza, bóle kostne (późne objawy).
Badania diagnostyczne: u każdego mężczyzny po 50. roku życia należy wykonać badanie PSA, a w razie potrzeby – badania specjalistyczne per rectum. Inne badania to: biopsja cieńkoigłowa gruczołu krokowego, badanie obrazowe USG, tomografia komputerowa, zdjęcie klatki piersiowej, badanie USG przezodbytnicze i przezbrzuszne. W przypadku braku erekcji – leki doustne, urządzenia próżniowe, protezy członka, a przy nietrzymaniu moczu – ćwiczenia mięśni Kegla oraz leczenie operacyjne (podwieszenie cewki moczowej, wszczepienie sztucznego zwieracza).
Sposoby leczenia: obserwacja własnego ciała – samoopieka i samopielęgnacja, leczenie chirurgiczne, brachyterapia (bezpośrednie napromienianie zmian chorobowych przez umieszczenie źródła promieniowania w guzie lub jego sąsiedztwie), leczenie hormonalne, radio- i chemioterapia.
Powikłania: nietrzymanie moczu, zaburzenie erekcji, zwężenie szyjki pęcherza moczowego, uszkodzenie odbytnicy, po radioterapii – reakcje skórne, nietrzymanie moczu, zaburzenie erekcji, nagłe parcie na mocz, krwiomocz, zapalenie odbytnicy (objawy te mijają najczęściej w ciągu 2-3 miesięcy), a po leczeniu farmakologicznym (hormonalnym) – obniżenie libido, impotencja, powiększenie i nadwrażliwość gruczołów sutkowych oraz uderzenia gorąca.
Opr. na podst. www.nowiny.pl
