Wystawa „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności” w Iranie, miejscu schronienia żołnierzy Armii gen. Andersa

2022-05-09, 12:12
Oceń ten artykuł
(1 głos)
Gotowanie zupy w obozowej kuchni. Kwiecień 1942, Pahlewi, Iran Gotowanie zupy w obozowej kuchni. Kwiecień 1942, Pahlewi, Iran Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

9 maja w Iranie zostanie otwarta wystawa IPN „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności”. Będzie można ją obejrzeć m.in. w Teheranie i Isfahanie.

Iran stał się podczas II wojny światowej schronieniem dla tysięcy Polaków, którzy – w ramach ewakuacji Armii Polskiej pod dowództwem gen. Władysława Andersa ze Związku Sowieckiego – wydostali się z nieludzkiej ziemi. W sumie do Iranu przybyło prawie 120 tys. obywateli polskich, zarówno żołnierzy, jak też osób cywilnych. Część z nich pozostała tam do końca wojny. We wrześniu 1942 r. ewakuowanych rozmieszczono na terenie Iranu i Iraku. Rozpoczęła się praca nad poprawą kondycji i wyszkoleniem polskich żołnierzy, którzy w 1944 r. stanowili trzon II Korpusu Polskiego, dowodzonego przez gen. Andersa.

Aby nie zatarła się pamięć o dramatycznych losach Polaków i ostatecznym ich ocaleniu Instytut Pamięci Narodowej rozpoczął realizację projektu „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności”, który zainaugurowano 18 marca 2022 r. na Zamku Królewskim w Warszawie. Jego celem jest upamiętnienie wysiłku zbrojnego Polskich Sił Zbrojnych podczas II wojny światowej oraz losów ludności cywilnej ewakuowanej z ZSRS wraz z armią gen. Andersa.

Wystawa „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności” została również otwarta w Pretorii i Johannesburgu w Republice Południowej Afryki, gdzie można ją oglądać do 25 maja br.

Patronat Narodowy nad projektem „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności” objął prezydent Andrzej Duda. Głównym partnerem wystawy jest polskie MSZ, zaś patronat honorowy sprawuje Anna Maria Anders, córka gen. Władysława Andersa.

Na podst. inf. IPN

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Sobota, 2 listopada 2024 

    Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych

    Łk 23, 44-46. 50. 52-53; 24, 1-6a

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Była już prawie godzina szósta, a ciemność ogarnęła całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Gdy słońce się zaćmiło, zasłona w świątyni rozdarła się przez środek. A Jezus zawołał donośnym głosem: „Ojcze, w Twoje ręce oddaję mojego ducha”. Gdy to powiedział, skonał. Był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Wysokiej Rady. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Gdy je zdjął, owinął je w lniane płótno i złożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. W pierwszym dniu tygodnia, wczesnym rankiem, przyszły do grobu kobiety, niosąc wonności, które przygotowały. I zastały kamień odsunięty od grobu. Gdy tam weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa i poczuły się bezradne. Wtedy obok nich stanęli dwaj mężczyźni w błyszczących szatach. Ogarnął je strach i schyliły głowy ku ziemi, a oni powiedzieli do nich: „Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tu! Zmartwychwstał!”.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24