Rok od aresztowania Andżeliki Borys i Andrzeja Poczobuta

2022-03-23, 13:19
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Rok od aresztowania Andżeliki Borys i Andrzeja Poczobuta Fot. gov.pl/web/dyplomacja

Upływa rok od aresztowania przez służby białoruskie w marcu 2021 działaczy Związku Polaków na Białorusi, Andżeliki Borys i Andrzeja Poczobuta. Oświadczenie z tej okazji wydało polskie MSZ.

Podejmowane przez Polskę wytężone wysiłki na rzecz uwolnienia zatrzymanych są konsekwentnie ignorowane przez stronę białoruską, mimo zapewnień o otwartości na dialog i współpracę. Świadczy to cynicznym traktowaniu uwięzionych Polaków jako karty przetargowej w kontaktach z Polską i szeroko rozumianym Zachodem.

Aresztowanie Andżeliki Borys i Andrzeja Poczobuta okazało się zapowiedzią dalszych represji wymierzonych w Polaków na Białorusi, mających na celu pełne podporządkowanie organizacji polonijnych władzom w Mińsku i pozbawienie możliwości swobodnego pielęgnowania własnej kultury, tradycji i związków z krajem przodków. Zdecydowanie sprzeciwiamy się takiemu podejściu oraz wszelkim szykanom wobec Polaków mieszkających na Białorusi.

Andżelika Borys i Andrzej Poczobut, jak również ponad tysiąc pozostałych więźniów politycznych, symbolizują brak poszanowania przez Białoruś jej zobowiązań międzynarodowych w zakresie przestrzegania praw człowieka. Dyskryminowanie mniejszości narodowych przez władze w Mińsku stanowi zaprzeczenie idei tradycyjnej białoruskiej wielokulturowości.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych niezmienne apeluje do władz Białorusi o bezwarunkowe uwolnienie przetrzymywanych w areszcie Andżeliki Borys i Andrzeja Poczobuta, jak również wszystkich białoruskich więźniów politycznych.

Inf. MSZ RP

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24