– Gdyby tylko Charlie został poddany terapii wcześniej, miałby szansę być normalnym, zdrowym chłopcem – stwierdziła przed sądem Connie Yates, jego matka.

Rodzice Charliego zostali zmuszeni do zakończenia prawnej batalii o prawo do leczenia dziecka, u którego zdiagnozowano syndrom wyczerpania mitochondrialnego DNA. To rzadka choroba genetyczna, w wyniku której dochodzi do osłabienia mięśni i uszkodzeń mózgu.

Amerykański neurolog dr Michio Hirano, który gotów był poddać chłopca eksperymentalnej terapii w Stanach Zjednocznych i dawał spore szanse na jej powodzenie, po obejrzeniu najnowszych wyników rezonansu magnetycznego główki ocenił, że jednak nie będzie mu już w stanie pomóc.

Czas dzałał na niekorzyść. Dziecko od marca nie było leczone, a jedynie podłączone do aparatury wspomagającej oddychanie i odżywianie w Great Ormond Street Hospitał. Choroba cały czas postępowała, więc – jak tłumaczyli rodzice – wyniki znacznie różniły się od tych styczniowych.

Charlie Gard, urodzony 4 sierpnia 2016 r., nigdy nie był w domu. Od narodzin był pacjentem szpitala. Lekarze już na początku bieżącego roku uznali, że jego dalsze leczenie nie rokuje szans powodzenia i zamierzali odłączyć dziecko od aparatury. Ponieważ rodzice się na to nie zgodzili, wnioskując o zgodę przewiezienia chłopca do kliniki w USA, szpital wystąpił na drogę sądową. Brytyjskie sądy, a także Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu, przez pięć miesięcy konsekwentnie przychylały się do zdania lekarzy, pomijając rodziców w procesie decyzyjnym. Jednak ich determinacja, listy do szpitala, modlitwy ludzi z całego świata, interwencje Papieża Franciszka i prezydenta Stanów Zjednoczonych Donalda Trumpa sprawiły, że sprawę zdecydował się jeszcze raz zbadać Sąd Najwyższy. W toku tego procesu ponownie zbadano Charliego.

Dziś miał zapaść wyrok. – Niestety czas się kończy. Dla Charliego jest już za póżno – powiedział w poniedziałek Grant Armstrong, prawnik reprezentujący rodziców. – Potwierdziły się najgorsze obawy rodziców – dodał. Armstrong poinformował, że rodzice założą fundację, której celem będzie niesienie pomocy dzieciom w podobnej sytuacji.

– Odmówienie rodzicom Charliego przeniesienia dziecka ze szpitala jest aktem bioetycznej agresji, która powiększa kontrowersje związane z uporczywą terapią, narzucając obowiązek umierania w czasie i miejscu wybranym przez lakarzy – uważa bioetykWesley Smith cytowany przez portal LifeSiteNews.

Jolanta Tomczak
Nasz Dziennik