Urodził się 2 lipca 1946 roku w Wornianach na Wileńszczyźnie (dawny powiat wileńsko-trocki). Studiował w Mińskim Instytucie Języków Obcych oraz na Społecznym Uniwersytecie Nauk Politycznych w Wilnie. Doktorat uzyskał z najnowszej filozofii niemieckiej.
Prowadził badania w zakresie nauk humanistycznych: historia, filozofia, germanistyka, socjologia, religioznawstwo, etyka, politologia.
W latach 1969-1970 pracował jako tłumacz w Instytucie Filozofii i Prawa AN Białorusi oraz w Naukowo-Metodycznej Bibliotece Kultury Fizycznej i Sportu w Mińsku.
Był nauczycielem języka niemieckiego w szkołach w Mejszagole i Duksztach rejonu wileńskiego oraz w Szkole Średniej im. Mścisława Dobużyńskiego w Wilnie.
Był związany z „Czerwonym Sztandarem” jako korespondent. Wykładał filozofię, etykę i religioznawstwo w Instytucie Pedagogicznym w Wilnie oraz filozofię na Wileńskim Uniwersytecie. Docent w Litewskiej Filii Moskiewskiej Akademii Nauk Społecznych w Wilnie; docent Katedry Filozofii Instytutu Pedagogicznego w Wilnie.
W roku 1988 był współzałożycielem Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego Polaków na Litwie, które po roku przekształcono w Związek Polaków na Litwie. W roku 1989 został wybrany przez mniejszości narodowe Republiki Litewskiej do Rady Najwyższej ZSRR; bronił interesów ludności polskiej w tym kraju; pracował w Komitecie do Spraw Nauki i Technologii RN ZSRR do roku 1991. Jako „Human Rights Activist” został w tym okresie laureatem kilku wyróżnień amerykańskich i międzynarodowych. W 2019 roku znalazł się na jedynej zarejestrowanej liście kandydatów Jedności Narodu do Parlamentu Europejskiego. Założyciel Polskiej Partii Praw Człowieka oraz innych organizacji polonijnych.
W 1993 roku wyjechał do Polski. Był wykładowcą na Uniwersytecie Rzeszowskim, wykładał także w wyższych szkołach w Bydgoszczy, Tarnobrzegu, Sanoku, a także uczył języka niemieckiego w szkole w Niechobrzu.
Napisał kilkadziesiąt książek i ponad tysiąc artykułów naukowych, publicystycznych i popularnonaukowych w periodykach ukazujących się w Polsce oraz w (przeważnie polonijnych) pismach na Litwie, Białorusi, Ukrainie, w Kanadzie, we Francji, w USA, Niemczech, Australii, Rosji w języku angielskim, białoruskim, litewskim, niemieckim, polskim, rosyjskim.
Jest autorem m.in. polsko-niemieckiego słownika „Niemieckie idiomy, zwroty, porzekadła, skrzydlate słowa, przysłowia”, który ukazał się w Nowym Jorku i doczekał się sukcesu. Słownik ten, wydany przez Polish Guide Publishing, miał dwa wydania.
Komentarze
Problemem okazała się nieprzychylna postawa władz Polski, taki nóż wbity w plecy Wilnian. Szczególnie źle zachowali się Bronisław Geremek, prezydent Lech Wałęsa, redaktor Adam Michnik, później ambasador Jan Widacki i konsul Mariusz Maszkiewicz, bo oni wprost zwalczali polską autonomię. Litwini w końcu obrali swój nacjonalistyczny i antypolski kierunek działań bo widzieli, że władze Polski od początku zamiast pomagać rodakom, wszelkimi sposobami zwalczały ich dążenia.
Dla Jana Ciechanowicza celem było przyłączenie ziem zabranych do Polski. Skoro układ Ribbentrop-Mołotow został uznany za nieważny, to należało anulować jego skutki. Czyli zwrócić niepodległość państwom bałtyckim, ale Polsce zwrócić ziemie zabrane. W sposób cywilizowany powinna dokonać się sprawiedliwość dziejowa.
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.