Oceniając omawianą niejednokrotnie potrzebę nowego muzeum opierano się przede wszystkim na opracowane w 2018 roku przez dr Rasę Antanavičiūtė, dr Marię Drėmaitė i dr. Karolisa Kučiauskasa studium możliwości. Podczas opracowywania tego studium przewidziane były dwa podstawowe docelowe audytoria: pierwsze – turyści i uczniowie, drugie i podstawowe – mieszkańcy Litwy i Wilna, którzy się interesują historią i dniem dzisiejszym miasta. Nowoczesne muzeum miasta powinno i może się stać miejscem dialogu międzykulturowego, interesujących ekspozycji nowego typu. Oprócz tego, ta akurat instytucja będzie odpowiedzialna za usystematyzowane gromadzenie i naukowe badania oraz nowoczesne prezentowanie informacji o historii, kulturze, urbanistyce i architekturze Wilna, zachodzących tu procesach społecznych i demograficznych, czyli za dalsze zainteresowanie Wilnem i wspieranie obywatelskości.

Według wstępnych obliczeń, finansowanie na sporządzenie projektu dostosowania pomieszczeń pod stałą ekspozycję muzealną, wynagrodzenia dla pracowników oraz ekspertów odpowiedzialnych za urządzenie stałej ekspozycji, na marketing, konkurs na pomysł architektoniczny pomieszczeń pod muzeum może wynieść w 2020 roku 150 tys. euro. Po określeniu się w ciągu roku ws. pomieszczeń pod muzeum poszukiwane będzie finansowanie na dostosowanie ich do potrzeb muzeum. Pieniądze miałyby pochodzić z unijnych funduszy strukturalnych lub innych źródeł zewnętrznych. Na stanowisko tymczasowej dyrektor Muzeum Miasta Wilna do momentu mianowania stałego dyrektora została mianowana jedna z autorek studium możliwości dr Rasa Antanavičiūtė.

„Rota”