Drugi rok z rzędu festiwal organizowany jest z okazji urodzin miasta – 25 stycznia Wilno obchodziło swoje 697. urodziny.
Tegoroczna trasa festiwalu przebiega nie tylko przez główne ulice, ale zaprasza także do oświetlonych historycznych dziedzińców: Pałacu Władców, Uniwersytetu Wileńskiego i obserwatorium, hotelu „Paców”, Pałacu Prezydenckiego, Litewskiego Muzeum Sztuki, Domu Nauczyciela i in. Każdy oświetlony dziedziniec posiada swoją wyjątkową historię, którą na swój sposób odzwierciedlą instalacje.
Na dziedzińcu Pałacu Władców będziemy podziwiać utworzoną przez ekipę z Francji instalację „Napięcie” („TENSEGRITY”), która opowie historię światła neonowego. W powietrzu w napiętej równowadze będą unosiły się rurki fluorescencyjne. Uważa się, że przed kilkoma stuleciami duży dziedziniec pałacu (Zamku Dolnego) był jednym z najważniejszych miejsc, w którym odbywały się różne wydarzenia. Jedną z najpopularniejszych rozrywek w tamtych czasach było szczucie zwierzyny. Było to zwykłe widowisko, swoisty ówczesny „seans kina”, które król Władysław IV Waza regularnie organizował na zamku co kilka miesięcy lub co pół roku, na przemian z innymi. Według niektórych badaczy, były też inne widowiska – jak bez wątpienia spektakle i opery. W ich trakcie mężczyźni siedzieli na parterze, a kobiety – w lożach. Jednak są też inne opinie, ponieważ wszystkie opery były tutaj wystawiane w niezbyt ciepłej porze roku – we wrześniu, marcu i kwietniu. Rzekomo duży dziedziniec zamku mógł być wykorzystywany wyłącznie do przedstawiania dramatów wystawianych przez angielskie zespoły komediantów i in., a także były organizowane turnieje rycerskie.
Na Wielkim Dziedzińcu (dziedziniec Piotra Skargi) Uniwersytetu Wileńskiego można będzie trafić do niepokonanego na pierwszy rzut oka tunelu „METAWALK”. Potrzeba będzie determinacji, aby przejść wszystkie przeszkody. Na stworzenie tunelu z mnóstwem barier świetlnych twórca Pavelas Volginas wykorzystuje choreografię światła oraz technologie wizji komputerowej.
Po wejściu na dziedziniec alumnatu można będzie zobaczyć „Węzeł” Vėjasa Aliukasa, który nie posiada ani początku, ani końca. Instalacja lustrzanego nadmuchiwanego obiektu o idealnie zamkniętym kształcie zachęci do zastanowienia się, czy naprawdę obiektywnie postrzegamy rzeczywistość.
Na dziedzińcu Litewskiego Muzeum Sztuki „wyrosną” świecące się mietlice o wysokości ponad 4 m (instalacja Andriusa Karklysa „MIETLICE”). Według autora pomysłu, najlepszym środowiskiem na wegetację tych roślin są ciemne wileńskie dziedzińce, a najlepszy czas – dzień urodzin Wilna. To wileńskie muzeum zostało założone jeszcze w 1941 r., po odzyskaniu Wilna przez Litwę. Przez jakiś czas kierował nim profesor Lew Karsawin.
Dziedziniec Domu Nauczyciela zamieni się w „LABIRYNT” (interaktywna instalacja świetlna, stworzona przez Jurgę Marcinauskaitė z zespołem), który zachęci do błądzenia, odkrywania i doświadczania. Światło, cienie, mylące drogi staną się zabawnym doświadczeniem, pobudzającym wyobraźnię, myślenie przestrzenne i strategiczne, kreatywność, komunikację.
W zachodniej części wileńskiego Domu Nauczyciela, od strony dziedzińca, można zobaczyć odsłonięty fragment miejskiego muru obronnego. Obecnie Dom Nauczyciela liczy już historię 408 posesji.
Dziedziniec Wileńskiej Akademii Sztuk opowie o historii powstawania akademii, o „procesie”. Stworzy wrażenie, jakby każda wchodząca osoba uczestniczyła w procesie twórczym. W tym celu zostaną wykorzystane materiały wideo i projekcje. W zapoznaniu się z historią pomocne będzie to, że materiały wideo zostaną ułożone w porządku powstawania poszczególnych katedr (instalacja „PROCES”, autor Gabrielė Dirmontaitė).
Więcej informacji o miejscach i trasie instalacji festiwalu świateł można znaleźć TUTAJ .
Na podst. vilnius.lt
