Był wieloletnim zastępcą redaktora dziennika „Kurier Wileński” (do 1990 r. „Czerwony Sztandar”), któremu poświęcił 34 lata pracy. Pracował też w redakcji „Gazety Wileńskiej” jako zastępca redaktora naczelnego. W Radiu Znad Wilii prowadził audycję „Magazyn Kombatancki”.

Był współzałożycielem Związku Polaków na Litwie i Społecznego Komitetu Opieki nad Starą Rossą. Przyczynił się też do zalożenia Polskiej Sekcji Zesłańców przy Wileńskiej Wspólnocie Więźniów Politycznych i Zesłańców, organizacji kombatanckich – Klubu Polskich Weteranów Wojny na Litwie (żołnierzy Armii Krajowej), Dobroczynnego Stowarzyszenia Polskich Kombatantów na Litwie, Klubu „Wrzesień 39” w rejonie wileńskim.

Patronował też m.in. budowie pomnika Adama Mickiewicza w Wilnie, przygotowywał akcję renowacji Muzeum Adama Mickiewicza.

W 2008 roku z inicjatywy Jerzego Surwiły w kościele św. Rafała odsłonięto tablicę, upamiętniającą pochodzących z Wilna i Wileńszczyzny oficerów oraz osoby cywilne – ofiary zbrodni katyńskiej. Zajmował się tematyką Katynia niemal 20 lat, ustalił około 500 nazwisk osób pochodzących z Wileńszczyzny oraz Żmudzi, które zostały zamordowane w Katyniu.

Został nagrodzony wieloma odznaczeniami, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, Złotą Odznaką Honorową za zasługi społecznego ruchu muzycznego, nagrodą im. Witolda Hulewicza. Posiada tytuł Zasłużony Dziennikarz Litwy.

Jest autorem kilkunastu książek, poświęconych Wilnu. Są to m.in. publikacje: „Wileńskimi śladami Józefa Piłsudskiego”, „Cmentarz Rossa w Wilnie”, „Wileńskimi śladami Adama Mickiewicza”, „Scena polska nad Wilią”, „O Adamie Mickiewiczu niekonwencjonalnie. Od Wilna po Nowy Jork”, „Jesteśmy z Wilna spod znaku „Reduty”, „Zostali tu z nami na dobre i złe”, „Spacerkiem z Marszałkiem po Żmudzi, Wilnie i Wileńszczyźnie. Zdarzenia, fakty, anegdoty”.

Jest pochowany na cmentarzu w Kalwarii Wileńskiej.