W odpowiedzi na Pani pytanie, należy przede wszystkim zauważyć, że postępowanie nie dobiegło końca, dlatego w tym przypadku należałoby i byłoby to celowe doczekać się zakończenia postępowania, gdy będzie już wiadome, czy przyczyną zgonu męża naprawdę było samobójstwo.
W przypadku, gdyby uznano, że zgon męża był skutkiem nieszczęśliwego wypadku, członkom rodziny męża należałoby się świadczenie zgodnie z Ustawą Republiki Litewskiej o ubezpieczeniu socjalnym na wypadek nieszczęśliwych wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Jednak zgodnie z punktem 2 części 2 artykułu 7 Ustawy Republiki Litewskiej o ubezpieczeniu socjalnym na wypadek nieszczęśliwych wypadków przy pracy i chorób zawodowych za objęty ubezpieczeniem wypadek nie uznaje się nieszczęśliwego wypadku, jeżeli osoba ubezpieczona świadomie (umyślnie) dążyła do spowodowania nieszczęśliwego wypadku. Do świadomego dążenia, by doszło do nieszczęśliwego wypadku, można zaliczyć również samobójstwo. Dlatego, gdyby się potwierdziło, że przyczyną śmierci męża jest samobójstwo, członkom rodziny męża świadczenie nie przysługiwałoby. Gdyby się wyjaśniło, że mąż zmarł z powodu skierowanej przeciwko niemu przemocy, jeżeli okoliczności i motywy przemocy nie są związane z pracą, taki wypadek nie byłby uznany za objęty ubezpieczeniem i członkom rodziny męża świadczenie również by nie przysługiwało, z wyjątkiem przypadków, gdy do nieszczęśliwego wypadku dochodzi w drodze do i z pracy.
Należy podkreślić, że prawo i przepisy konkretnego rodzaju ubezpieczenia określają wyjątki, kiedy szkody doznane przez ubezpieczającego są całkowicie lub częściowo nie rekompensowane. Takie prawo ubezpieczyciel ma w przypadku nieobjętego ubezpieczeniem wypadku, jeżeli do objętego ubezpieczeniem wypadku doszło z określonej w ustawie formy winy ubezpieczającego, w wyniku naruszenia warunków umowy ubezpieczenia, w innych określonych ustawowo przypadkach.
Należy podkreślić, że ubezpieczyciel powinien udowodnić okoliczności, które zwalniają go od wypłacenia ubezpieczenia lub dają mu prawo do zmniejszenia kwoty ubezpieczenia. Jednakowoż ubezpieczyciel nie jest zwalniany od zapłacenia ubezpieczenia, gdy zgodnie z umową o ubezpieczeniu powinna być ona wypłacana na wypadek śmierci osoby ubezpieczonej, a śmierć nastąpiła z powodu samobójstwa, a umowa o ubezpieczeniu obowiązywała dłużej niż trzy lata. Tak więc w przypadku, gdy ochrona ubezpieczeniowa obowiązywała krócej niż trzy lata, ubezpieczyciel nie ma obowiązku wypłacania ubezpieczenia, jednak w przypadkach, gdy ochrona ubezpieczeniowa na podstawie zawartej umowy ubezpieczenia obowiązywała dłużej niż trzy lata i doszło do samobójstwa osoby ubezpieczonej, ubezpieczyciel ma obowiązek wypłacenia świadczenia ubezpieczeniowego.
Jednakowoż ubezpieczyciel nie jest zwalniany z płacenia ubezpieczenia, gdy zgodnie z umową o ubezpieczeniu powinno być ono płacone na wypadek śmierci osoby ubezpieczonej, a śmierć nastąpiła z powodu samobójstwa, ale umowa o ubezpieczeniu obowiązywała dłużej niż trzy lata. Tak więc, w przypadku, gdy ochrona ubezpieczeniowa obowiązywała krócej niż trzy lata, ubezpieczyciel nie ma obowiązku wypłacania świadczenia ubezpieczeniowego, jednak w przypadkach, gdy ochrona ubezpieczeniowa według zawartej umowy obowiązywała dłużej niż trzy lata i doszło do samobójstwa osoby ubezpieczonej, ubezpieczyciel ma obowiązek wypłacenia świadczenia ubezpieczeniowego. Dlatego w tym przypadku ważne jest ustalenie, ile czasu obowiązywała ochrona ubezpieczeniowa, od tego bowiem będzie zależało, czy ubezpieczyciel będzie miał obowiązek wypłacenia świadczenia ubezpieczeniowego na wypadek samobójstwa męża.
Tygodnik Wileńszczyzny
