Pary zainteresowane adopcją najczęściej starają się o noworodki lub niemowlęta, aby jak najdłużej cieszyć się ich dzieciństwem, a także w obawie przed złymi doświadczeniami dziecka w poprzedniej rodzinie. Dla tych maluchów, które nie znalazły rodziców w naszym kraju, szansą na normalne życie jest adopcja zagraniczna. W ciągu tego roku do rodzin za granicą trafiło 50 dzieci. Te rodziny mogą jednak adoptować tylko dzieci opuszczone, czyli takie, których biologiczni rodzice zmarli albo też żyją, lecz zrzekli się władzy rodzicielskiej lub sąd pozbawił ich tego prawa. Jednak odbieranie rodzicom dziecka jest zawsze rozwiązaniem ostatecznym. Jeśli tylko istnieje szansa na poprawę sytuacji rodzinnej, sąd nie pozbawia praw rodziców, tylko je ogranicza.

Decyzja o powierzeniu komuś dziecka musi być przemyślana, ponieważ jej konsekwencje będą nieodwracalne. Głównym zadaniem jest znalezienie dla dziecka jak najlepszych rodziców. Służy temu, najczęściej 3-miesięczny, system szkoleń. Odbywają się one w samorządzie rejonu wileńskiego, organizowane są przez Ośrodek Interwencji Kryzysowej Rodziny i Dziecka w Kowalczukach. Atestowani pedagodzy sprawdzają umiejętności kandydatów na rodziców, czy są oni w stanie zapewnić dziecku nie tylko odpowiednie warunki materialne, lecz również emocjonalne poczucie bezpieczeństwa, także przygotowują ich do bycia rodzicami adopcyjnymi. Kandydaci przedstawiają motywy swojej decyzji – jedni chcą adoptować tylko niemowlę, innym zależy głównie na tym, by w rodzinie biologicznej nie było uzależnień czy chorób genetycznych. Czas oczekiwania na dziecko waha się od 6 miesięcy do roku. Rodzice powinni być wolni od nałogów i mieć stałe dochody. Wymagane jest zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia. Podczas szkolenia specjaliści programu PRIDE uświadamiają kandydatom, że zajmowanie się dzieckiem, kochanie go bezwarunkowo będzie wymagało od nich dużego wysiłku. Każde dziecko porzucone jest w jakiś sposób okaleczone psychicznie. Nawet to, które zostało oddane w niemowlęctwie. Matka takiego dziecka najczęściej przez całą ciążę była w stresie, często nadużywała alkoholu albo zażywała narkotyki, źle się odżywiała. Wszystko to odciska piętno na psychice dziecka.

Trzy miesiące szkoleń to czas na przemyślenie decyzji. Trzeba mieć pewność, że nie odtrąci się dziecka, gdy pojawią się pierwsze kłopoty. Ogromnym wsparciem dla niepewnych są warsztaty psychologiczne, także spotkania z rodzicami, którzy już wcześniej adoptowali dzieci.

W 2016 roku atestowani pedagodzy z Ośrodka Interwencji Kryzysowej Rodziny i Dziecka w Kowalczukach Leokadia Pawtel oraz niżej podpisana przeprowadziły szkolenia dla 18 rodzin, pragnących adaptować dziecko i 17 rodzin zainteresowanych opieką; 19 rodzin zwróciło się w tym czasie o pozwolenie na czasowe goszczenie dzieci, na okres wakacji i na weekend.

Osoby zainteresowane adopcją dziecka więcej informacji na ten temat mogą uzyskać, kontaktując się z naszym ośrodkiem (dane kontaktowe: e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript., tel.: 2 46 34 76).

16 grudnia pracownicy Ośrodka Interwencji Kryzysowej Rodziny i Dziecka w Kowalczukach przeprowadzili spotkanie informacyjne-dyskusję nt. możliwości adoptowania dziecka ze specjalistami z wydziału ochrony praw dziecka rejonu wileńskiego i pracownikami socjalnymi starostw, podczas którego zaprezentowano usługi, świadczone w centrum w Kowalczukach oraz nowe projekty.

Ewelina Kajdanowicz,
pracowniczka socjalna

"Tygodnik Wileńszczyzny"