Muzeum Etnograficzne Wileńszczyzny gościło prezydent Litwy

2016-03-24, 15:38

wielkość czcionki Zmniejsz czcionkę Powiększ czcionkę
Wydrukuj
Email
Komentarzy (3)

Oceń ten artykuł

(4 głosów)

Z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych prezydent Litwy Dalia Grybauskaitė oraz mer rejonu wileńskiego odwiedziły w czwartek Muzeum Etnograficzne Wileńszczyzny w Niemenczynie, gdzie wspólnie z uczniami zdobiły wielkanocne pisanki.

Przywódczyni kraju oraz mer rejonu wileńskiego Maria Rekść wspólnie z uczniami Gimnazjum im. Konstantego Parczewskiego i Gimnazjum im. Giedymina w Niemenczynie wzięły udział w wielkanocnych zajęciach edukacyjnych. Zapoznały się z nowymi i tradycyjnymi sposobami zdobienia pisanek, wiciem palm, robieniem świec oraz tkactwem. Prezydent próbowała swych sił we wszystkich prezentowanych rzemiosłach.

Warsztaty prowadziły: mistrzyni ludowa Margaryta Czekolis, palmiarka Agata Granicka, Łucja Żdanowicz i Iwona Karčiauskienė.

„Cieszymy się, że prezydent odwiedza rejon wileński przed Wielkanocą, w najpiękniejszym okresie wiosennym. W ubiegłym roku przywódczyni kraju była w muzeum w Borejkowszczyźnie, w tym roku w muzeum w Niemenczynie, a przed kilkoma laty wiła palmy w Ciechanowiszkach" – powiedziała mer rejonu wileńskiego Maria Rekść.

Prezydent obejrzała także ekspozycję założonego w 2000 roku Muzeum Etnograficznego Wileńszczyzny w Niemenczynie.

„Czujemy się zaszczyceni, że prezydent przyjeżdża do nas i bierze udział w zajęciach edukacyjnych razem z młodzieżą rejonu wileńskiego, opowiadając o tradycjach ze swego dzieciństwa. Dzieci i młodzież są zadowolone ze spotkania z prezydent, pokazując swe umiejętności, które zdobyły podczas zajęć" – mówiła mer.

Wielkanocnymi tradycjami Ziemi Wileńskiej przywódczyni kraju interesuje się już od kilku lat. W ubiegłym roku Grybauskaitė odwiedziła Muzeum Władysława Syrokomli w Borejkowszczyźnie, gdzie wraz z dziećmi zapoznała się z tradycyjnymi na Wileńszczyźnie sposobami zdobienia wielkanocnych pisanek. Zaś w 2013 roku prezydent uczyła się wicia palm w Izbie Palm i Użytku Codziennego w podwileńskich Ciechanowiszkach.

Fot. Marian Paluszkiewicz

View the embedded image gallery online at:
http://l24.lt/pl/spoleczenstwo/item/120639-muzeum-etnograficzne-wilenszczyzny-goscilo-prezydent-litwy#sigProGalleria6caa8a2327

View the embedded image gallery online at:
http://l24.lt/pl/spoleczenstwo/item/120639-muzeum-etnograficzne-wilenszczyzny-goscilo-prezydent-litwy#sigProGalleria9425e41cb7

Etykiety

Artykuły powiązane

Zespół „Jutrzenka” rozpoczął obchody jubileuszu 50-lecia	Już w sobotę Kaziuczek Niemenczyński
Niemenczyn. Złodziejka podała się za pracownicę Czerwonego Krzyża	W rejonie wileńskim – dwie kradzieże

Komentarze

#3 Bob 2016-03-25 10:38

No wałaśnie. Gadu gadu i śmichy chichy. Jaką treść w sobie niosło to spotkanie? Czy dodatkowo omówiono jakieś kwestie? Były jakieś propozycje czy uwagi? Czy bezpośrednio trudno było powiedzieć o swoich spostrzeżeniach? Wszystko dla tzw. pokazuchy.

Cytować | Zgłoś administratorowi

#2 Jan Kran 2016-03-24 16:42

Tradycjami wielkanocnymi się interesuje??? Chyba tym jak się wylansować na tle dzieci i jak ocieplić na Wileńszczyźnie swój wizerunek

Cytować | Zgłoś administratorowi

#1 hm 2016-03-24 16:30

i tak oto Dalia robi sobie jaja, to znaczy maluje pisanki...

Cytować | Zgłoś administratorowi

Odśwież komentarze
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.

Dodaj komentarz

JComments

Powrót na górę

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

Niedziela, 30 marca 2025
4 niedziela Wielkiego Postu

Łk 15, 1-3. 11-32

Ewangelii według świętego Łukasza

Schodzili się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Faryzeusze jednak i nauczyciele Pisma szemrali: „On przyjmuje grzeszników i jada z nimi”. Opowiedział im wtedy tę przypowieść: „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część majątku, która mi przypada». Wtedy on rozdzielił między nich majątek. Niedługo potem młodszy syn zabrał wszystko i wyjechał do dalekiego kraju. Tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. Kiedy wszystko wydał, nastał w tym kraju wielki głód i również on zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł więc i zatrudnił się u jednego z mieszkańców tego kraju, a on posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął najeść się strąkami, którymi karmiły się świnie, ale i tego nikt mu nie dawał. Zastanowił się nad sobą i stwierdził: «Tylu najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja ginę tu z głodu. Wstanę i pójdę do mojego ojca i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i względem ciebie. Już nie jestem godny nazywać się twoim synem. Uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników». Wstał więc i poszedł do swojego ojca. A kiedy jeszcze był daleko, zobaczył go ojciec i ulitował się. Pobiegł, rzucił mu się na szyję i ucałował go. Syn mu powiedział: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i względem ciebie. Już nie jestem godny nazywać się twoim synem». Wtedy ojciec powiedział do swoich sług: «Szybko przynieście najlepszą szatę i ubierzcie go. Włóżcie mu pierścień na rękę i sandały na nogi. Przyprowadźcie tłuste cielę i zabijcie je. Będziemy jeść i bawić się, bo ten mój syn był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się bawić. Tymczasem jego starszy syn był na polu. Gdy wracał i był już blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co się wydarzyło. On mu odpowiedział: «Twój brat wrócił i ojciec zabił tłuste cielę, bo odzyskał go zdrowego». Wtedy rozgniewał się i nie chciał wejść. Wyszedł więc ojciec i zachęcał go do wejścia. Lecz on powiedział do ojca: «Tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twego polecenia, ale ty nigdy nie dałeś mi nawet koźlęcia, abym się mógł zabawić z przyjaciółmi. A gdy wrócił ten twój syn, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, zabiłeś dla niego tłuste cielę». On mu odpowiedział: «Dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, należy do ciebie. Przecież trzeba się bawić i radować, bo ten twój brat był umarły, a ożył, zaginął, a odnalazł się»”.

Czytaj dalej...

Miejsce na Twoją reklamę

300x250px

Wszelkie prawa zastrzeżone © 2024 Všį „L24plius“.
Powielanie, rozpowszechnianie i kopiowanie treści zawartej na stronie możliwe tylko za pisemną zgodą Všį "L24plius".

Projekt Finansowany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej w konkursie "Polonia i Polacy za Granicą 2024 – Regranting"
Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych.