Łk 11, 15-26

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus wyrzucał złego ducha, niektórzy mówili: „Wyrzuca demony mocą ich przywódcy, Belzebuba”. Inni zaś, chcąc wystawić Go na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba. On jednak, znając ich myśli, powiedział: „Każde królestwo wewnętrznie podzielone staje się pustkowiem i dom na dom się wali. Jeśli więc szatan walczy sam ze sobą, jak przetrwa jego królestwo? Wy mówicie, że Ja wyrzucam demony mocą Belzebuba. Jeżeli więc Ja mocą Belzebuba wyrzucam demony, to czyją mocą wyrzucają je wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. Jeśli jednak Ja wyrzucam demony mocą palca Bożego, to nadeszło już do was królestwo Boże. Gdy ktoś silny i uzbrojony strzeże swego pałacu, jego mienie jest bezpieczne. Lecz gdy nadejdzie mocniejszy od niego, pokona go, zabierze uzbrojenie, któremu zaufał, i rozdzieli zdobyte na nim łupy. Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie, a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza. Kiedy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się po pustyni i szuka tam odpoczynku. A gdy go nie znajduje, mówi: «Wrócę do swego domu, z którego wyszedłem». Po powrocie okazuje się, że jest on posprzątany i przyozdobiony. Wtedy idzie i bierze siedem innych duchów, gorszych od siebie. Wchodzą tam i mieszkają. I to, co się dzieje później z tym człowiekiem, jest gorsze od tego, co było wcześniej”.

Rozpoznać obecność i działanie Boga

Przewrotne serce człowieka nawet Bogu potrafi przypisywać złe czyny czy intencje. „Ma Belzebuba”, czyli złego ducha, mówiono o Jezusie. „Bóg cię pokarał. To zapłata za twoje grzechy”, mówimy dzisiaj. Bóg nie chce ani naszego zła, ani cierpienia, ani grzechu. On przyszedł, aby uwalniać, leczyć, zbawiać. On jednoczy, a nie rozprasza. Obecność Jezusa wnosi miłość, pokój, przebaczenie, pojednanie, jedność i komunię. A ja? Czy w moim życiu, postępowaniu jednoczę się z Jezusem, czy rozpraszam? Czy jestem z Nim, czy przeciw Niemu?

Jezu, chroń mnie od przewrotnych pokus złego ducha ukazującego mi Twój zafałszowany obraz.